13 Eylül cuma günü dünyaya teþrif eden yeðenim Elif’e;
Cum’a vakti ýlýk bir yel fýsýldarken kulaðýma
Sanki coþkun yüreðime nazikçe bir el dokunur.
Minnetle selâm dururken, müjde veren ulaðýma
Uzaklardan aramýza gelenin ismi okunur.
Kutlu adýyla müsemma, bu vuslata Elif dendi
Þefâat Ahmedi Mim’den, kutsiyeti Elif’tendi
Gelir gelmez bu dünyaya aðlamýþ hanýmefendi
Kimim, nerdeyim? Der gibi, kalabalýða bakýnýr.
Ýlk aklýna gelen soru; ne iþiniz var baþýmda?
Þimdiden usandýrmayýn, þu bir saatlik yaþýmda
Gördünüz ya kusurum yok, ne gözümde ne kaþýmda
Ara sýra yüz ekþitip, yoðun ilgiden yakýnýr.
Bakýþýndan anlaþýlan, sözü var; anne babaya
Siz yanýmda olun yeter, kimse girmesin araya
Dünyanýn güzellikleri, dizilse bir bir sýraya
Yine de gözlerim sizden uzak durmaktan sakýnýr.
Minnettârým ömür boyu, beni doðuran anneme
Dokuz ay yavrusu için çile çeken birtaneme
Þüphesiz ve de riyasýz, taht kurdu gönülhaneme
Sana muhtaç bu toy evlât, seni kýrmaktan çekinir.
-
Duamýz sanadýr Elif, Hakk lütuf saðsýn üstüne
Güneþli ve mutlu günler, daima doðsun üstüne
Güvenme hiç güzelliðe, ne boyuna ne büstüne
Ýnançlý ruh âhirette Kevser Nehri’nde yýkanýr.
16eylül2013
m.ziya dinç
Dua ve güzel temennilerini esirgemeyen dostlara kalbi þükranlarýmla
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
HOŞGÖRÜ KÖYLÜ GÜZELİ LÂLE (semai) ELİF HZ. ÂSİYE OSMANLI (mesnevi) BENDEGÂN OSMANLI DESTANI (mesnevi) BÂRÂN EFGAN