Bir cani ruh soktular, saf beþerin koynuna
Böyle mi emretti Hakk? Fýtrata ters düþtü can.
Çokça aðýr bir vebâl, kim asacak boynuna?
Düzlüðe çýkmak için yol bulamaz müslüman.
Çýðlýðý duysan vahim, belli ki bir sancý var
Yön verecek örf kayýp, çevre örülmüþ duvar
Zulmete teslim iken dünya denen boþ yuvar
Elde kalan tek umut; uhrevi haslet cinân.
Ol ki; emek isteyen kutlu ve müþkül yolun
Düsturu zýtlýk deðil; akl’ile, derdest olun
Hakk’a hasým merciden fetva alan bir kulun
Ömrü karanlýk olur, ahreti feryat figân.
Onlarý yoldaþ eden yolda kalýr mutlaka
Bizde bu yüzden bizar, yan yana gelmez yaka
Beþ duyumuz var fakat, hepsi de basmýþ faka
Sözde inanmýþ zevat, aklý gezer lâmekân.
Ýnsafý yok, merdi yok zerre kadar kâfirin
Ölmene bayram eder, onlara züldür dirin
Dünyayý zindan eden kalbe bulaþmýþ kirin
Ýçre yüzer ilkeler, içre yüzer bendegân.
Müf te’ i lün / fâ i lün / Müf te’ i lün / fâ i lün
18aðustos2013
Deðere layýk gören dostlara ve kurula þükranlarýmla
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
HOŞGÖRÜ KÖYLÜ GÜZELİ LÂLE (semai) ELİF HZ. ÂSİYE OSMANLI (mesnevi) BENDEGÂN OSMANLI DESTANI (mesnevi) BÂRÂN EFGAN