GECEYDİ

Geceydi;
titriyordu sesim, sesinle...
Aþk adýna ne varsa,
süpürüp atmýþtýn eteklerimden.
ve karanlýða sermiþtin ruhumu...

Biliyordum,
birine aþýk olmak, en baþýndan kaybetmekti.
Seviþmek;
ciddi bir intikam biçimi...

Oysa henüz konmamýþ bir virgülüm vardý sana, dudak arandaki boþluða.....

Bazý aþklar güzel bakar,
bazýlarý kahverengi bir leke,
bazýlarý, yalnýzca uyurken güzel olan ilizyonlar.
bazýlarýysa, yalnýzca gece..
Ve çekilen lanet bir acýnýn yardýmlaþma çaðrýsý...

Geceydi,
bir makas saplamýþtýn iltihabýma.
Tanrýnýn evindeki son duamý da, vurduðum gece....

gölgemi býrakmýþtým sende,
arka bahçedeki tüm çocuklarý öldürerek.
....

Geceydi,
içinde "biz" olan, bir þehri öldürmüþtün.
ve
o altýndan tanrýyý,
yani;
son maskodumu
Yani,
bir Eylül ayýný
ve içindeki bir cumayý,
28. geceydi...
Yani yine geceydi...
bebeðimizde ölmüþtü...
Sözde bitmiþti..
biz de...
Sosyal Medyada Paylaşın: