günler
bileysiz býçaklar gibi
bir hiç oluyor ilkin
sonra
yaðmur mavisinde kesiliyor içlemleri
yaðýyor
hizasýný belli etmeyen hüzünlere
dürtülü bakýþlarýn kirpiklerinde
teyelleniyor zaman
ve çýðlýk çarpar gibi ýslanýyor duygular
böylece
kendi vaatsiz saatlerinde
anlamlaþýyor yarýnýn ayak izleri
ki,,,
gün bilinci dermanýnda
tatlý bir nispetle tedbirsiz gülümsüyor yaþamak
avuç içlerimiz ise kader damlacýklarýyla sýrýlsýklam
yani
gidersen yaðmurum olur ellerin
….