Dokunmak

Eski dokunuþun yeni var oluþu




Ýnsanlýk takvimine uymayan zamanlarda yaþadýk biz
Ben þimdi baþka bir senden kendime geliyorum

Kendime gelmelerim yarý yolda kaldý
Bir duman çýktý karþýma
Topuklarým kaldýrýmlarý yarýladý
Duman ciðerlerimi kapladý

Birlikte uçuþtuk gökyüzünde
Ayaklarým yerde

Kendime gelememenin aðýr telaþý var içimde
Sigaraydý en çok seni bana anýmsatan
Dokunurdu

Yine de seni hatýrlatan þeyler hep dokunsun isterdim
Devam etti bu dokunmalar daha fazla
Seni hatýrlatan herhangi bir þeyin dokunmasý

Hiç dokunmadý bana

Ellerin deðemediði için dokundu her þey
Zamanla hava bile
Avuç içlerimi hiç açamadým dünyaya
Týrnaklarýmla tutundum, kýrýldýðý yerde koptu ipim
Düþtüm, bir daha hiçbir düþe düþ olamayacak kadar düþtüm
Hýzla uzaklaþtým; önce dokunduðun ellerinden
Sonra senden
Kendimden
Ama gözlerinden uzaklaþamadým
Onlar her uzaklaþmaya çalýþtýðýmda dikildi karþýma
Ýki yabancý polis gibi

Kaçamadým

Dilediðin kadar uzaklaþ
Bazen gidemezsin
Ayaðýmýn birisi sallantýda
Dünyadan düþtü düþecek seanslarý düzenliyor her akþam
Tek kalabalýk
Çok yalnýzlýk
Bir baþýna

***

Herkesin görebileceði, kimsenin anlayamayacaðý derinliklerimiz var
Yalnýz atan kalbimi yalnýz diye biraz da sen cezalandýr
Ama dokunulmaz
Senin dokunduðun hiçbir þey dokunulmazdý çünkü

Kesik bir damardan akan kýrmýzý ikna eder gözlerini
Gözlerin ikna olurken ellerin tutmaz
Dokunmayý unutursun son kez
O sýcaklýðý –suni bir sýcaklýktýr bu
Bir daha yakalayamazsýn
Dokunmaya hazýr hissettiðinde kendini
Tüm sýcaklýðý soður kalbin

Bir kez daha geç kalýrsýn
Bir kez daha geç kalmanýn görevini sonsuza kadar tamamlarsýn
Ama tamamlanmaz
Geriye kalan hiçbir þey

Üzerinde durma fazla eskilerin
Yeni dokunuþlar gerek belki de eskilere yeniden
Yenilenmek için

Dokunmadýkça eskir çünkü




Otuz Ekim Ýki Bin On Üç 15 30
Nevin Akbulut

Sosyal Medyada Paylaşın: