Bir zamanlar Hülvani, Þairaðam, yoksul, ben
"Mahþerin dört atlýsý", korkusuz cengâverdik.
Hazýrdý terkimizde yensiz yakasýz kefen
Aðamýz liderimiz, biz de ona yaverdik.
Davamýz vardý bizim; hayalden ve serapten
Mehtabý sunacaktýk karanlýk gecelere.
Ölümsüzlük iksiri içmiþtik ayný kaptan
Birlikte uçacaktýk yüceden yücelere.
Yeni dünya kurmaktý niyetimiz, gâyemiz
Kalemden kýlýçlarla zalimi ezecektik.
Bir destan olacaktý gün gelip hikâyemiz
Firdevs bahçelerinde huzurla gezecektik.
Gam, kasvet, keder, çile; ne var ise toplayýp
Gömecektik Yoksul’la derince bir çukura.
Kör þeytanýn göðsüne yivli hançer saplayýp
Periþan edecektik; tekmeyi vura vura.
Sonu ölüm olsa da davâdan dönüþ yoktu
Ne bir detay atladýk, ne bir derdi unuttuk
Listemiz hayli uzun, yapýlacak iþ çoktu
Mazlum insanlar için tek çare tek umuttuk.
"Vakit tamam! " denince, toparlandým, derlendim
Dört binek getirdiler; biri merkep, üçü at.
Endiþemde haklýydým, oldukça kederlendim
Sandým ki hançerlendim; asýldý bende sürat.
Dedim; Aðam bu nedir? Dedi ki "Mýsýr tayý! "
Anladým niyet bozuk; bunlar beni ekecek.
Hani, "Eyvallah" desem, kabul etsem bu payý
Mahþere varýþ âným oldukça gecikecek.
Kalmamak için yaya el ettim fýrtýnaya
Kuruldum bir çýrpýda rüzgârýn kanadýna.
Geçerken selam durdum kartala ve sunaya
Mola dahi vermedim Yoksul’un inadýna.
Mahþere vardýðýmda vakit akþam olmuþtu
Melekler safa durmuþ haber izliyorlardý.
Biri çok aðlamaklý, gözleri yaþ dolmuþtu
Anladým durum vahim; birþey gizliyorlardý.
Israr edip sorunca, "üzülme" dedi biri
Dostlarýn fazla yükten gümrüðe takýldýlar.
Atlarý size ömür; dönüþ imkansýz geri
Ârafta bekliyorlar; bir hayli sýkýldýlar.
Ricâ minnet edince, deyip "dostun hatýrý"
Sýrat hattý üstünden taxiyi dönderdiler.
Sayemde bedavaya hallettiler bu turu
Sað salim üçünü de evine gönderdiler.
Olsa da her birisi birer dünya tatlýsý :))
Mahþere zor varýyor, söz verip oyun bozan.
Bir tek bu Fakir kaldý, olmasa da atlýsý
Tarihe damga vuran; bu efsaneyi yazan :)))
Henüz kimse demeden "uzattýn ama! Yetti! "
Haddi bilmek gerekir; en uygunu bir mola.
Üç gün süren bu destan, bu gece burda bitti
Sürç-ü lîsan ettiysek; kýzýlmaya, affola
Mecit Aktürk
Berlin, 26.10.2013