Büyük meziyet bildik dostluða sadâkati
Hesapsýzca harcarýz gönül sermayemizden.
Merkep bana kalsa da, siz alsanýz da atý
Zerrece sapma olmaz hedeften, gâyemizden.
Lâleye benzer boynum; her selâma eðiktir
Sînem yansa, kavrulsa, hazýrdýr elimde gül.
Zannedenler olsa da, tebessüm yüze yüktür
Bizim için servettir; budur en büyük ödül.
Ben ki âhr-i ömrümde bir AÐA’ya yaverim
Düþsem de dehlizlere demem ki çoktur derdim.
Yaþým inkâr etse de, turp gibi cengâverim
Yedi baþlý dev gelse, kaçar isem namerdim.
Gönül arzu eder ki, ekip vermesin fire
Kuþanýp zýrhýmýzý rüzgârla yarýþalým.
Dar gelsin hýzýmýza zaman, mekân, yerküre
Engel ise Kafdaðý, onu bile aþalým.
Pâyemizdir diyerek dosttan gelen alkýþa
Uðurlayan herkese sevgimizi sunalým.
Ayazý dondursa da, aldýrmayalým kýþa
Çöllerden geçer iken, serâba dokunalým.
Okunsun okullarda ders diye efsanemiz
Kapý aralayalým, bir masal âlemine.
Girene saray olsun geniþ gönül hanemiz
Ýz düþsün izimizden tarihin kalemine.
Mutluluk sebep olsun aðlarken incilere
Her birimiz usulca kalplere süzülelim.
Sevgiden set vuralým tüm acý, sancýlara
Gam yükünü yüklenip, bir tek biz üzülelim.
Taþalým bir sel olup, gönül pýnarýmýzdan
Hece hece dizeye, þiire dönüþelim.
Asla tâviz vermeden edep ve arýmýzdan
Destanla hayat bulup, tarihe not düþelim.
Silinmesin izimiz, asýrlar geçse dahi
Mahþerin dört atlýsý yaþasýn sonsuza dek.
Yayýlsýn dilden dile, duyan sansýn ki sâhi
Baþýmýz göðe ersin; göklere yükselerek.
Gülerek, tan doðarken, güneþ olup yüceden
Sevdalý yüreklere ýsýmýzý yayalým.
Hesabýný soralým mehtapsýz her geceden
Þayet özür dilerse, sevabýna sayalým.
Olmaz ya! Ecrimizi, yazmazsa Münker, Nekir
Kaybolsa, kalmasa da elde tek kanýtýmýz
Eminim mahzunlaþmaz mahþer günü bu Fakir
Þahit olur, ses verir, dünyadan anýtýmýz.
Merkep üstünde çizdim güzergâh rotasýný
Alay edip benimle, bozmayýn bu neþemi.
Varsa dahi görmeyin, garibin hatasýný
Ardýmdan duanýzý esirgemeyin e mi?
Mecit AKTÜRK
Berlin, 26.10.2013