Hangimiz acýlarý yazmak ister ki
Gerçeklerin desenli cümlelerle savaþýnda
Topal kalan süslü tümceler
Oysa biz sevdiðimizle bir sýcak çorba içtiðimizde mutlu olanlardanýz
Belki acizliðimizden, belki bilmediðimizden
Tutsak olduðumuz bu kýsýr döngüde
Günlerin 24’e, haftalarýn 7’ye bölündüðü de yalan
Acý diye sarýldýðýmýz aslýnda sabýr denen ibadettir
Ekime sorsan mesela bana en uzak Eylül der
Kasýmýn bulanýk belirsizliðinde
Hayat sadece ömür denen koca bir hayalden ibarettir
Bir ömrü feda etmek öyle o kadar kolay deðil
Görmek için insanlarýn
Canýný bile vereceði terkedilmiþ bir þehir
Evi, arabasý, maaþý
Yükü hafif sanýrdý görenler
Oysa heybede binlerce süslü hayaller
Kutsal olan nerdeyse hiçbir yer kalmamýþtý dua edilmedik
Ravzasý, kâbesi, Arafatý, Medinesi
Eksik kalan tek Nur daðýydý belki
Aþk içten o kadar kutsalmýþ ki
O da beni görmeden þiirlerde yazýldý
Hatta ve hatta yazýlacaklar kalbe sýzar önceden hissedilirdi
Rabbim dedim ben dayanamam
Olmayacak bir þeyin peþinden koþturma beni
Dua dedim ibadet dedim
Hiçbir þeye bu kadar inanmamýþtým
Þimdi hangi dua sarar yaralarýmý?
Hangi þiir teselli verir bu sancýlarýma?
Sebebini hiç bilmediðim bir inat uðruna
Dünyam yýkýldý, hayallerim altýnda ezildim
Oysa gel desen
Bir gel deseydin
ALLAHIMA KÝTABIMA
Binlerce kilometreyi yaya bile yürümez miydim?
Feda etmez miydim bir kere görmek için ömrümü?
Þimdi mutlu ol!
Dayanabildiði yere kadar sýzlasýn dursun yüreðim.
25.10.2013