Yağmur

Dur dedi sessizlik, kaldýr baþýný
Sandým ki, öyle bir hâl evâhirden
Gürledi bulutlar, titredi hava
Gerçeðin sesiymiþ, geldi Mâhir’den

Hüzünle dolmuþtu, ufukta dîdar
Hayalimdi gökte, avcýya þikâr
Siyah ile beyaz, mavide nîgâr
Bir çiy yanaðýma, düþtü bahirden

Gök yarýldý birden, þimþek sesiyle
Soyundu topraklar, aç nefesiyle
Düþen damlalarýn, pür hevesiyle
Bir serinlik kaldý, sönen zâhirden

Yaz kýsaymýþ meðer, sonbahar erken
Uzadý menziller, yetiþtim derken
Kýzaran yapraklar, aþka düþerken
Esermiþ baþýnda, yel zevâhirden

Gözümdeki yaþý, yaðmur silince
Orman fýsýldadý, kendi dilince
Gömülen tohumlar, günü gelince
Filizlenir dedi, hükmü Âhir’den…

Erol URAZ 15.10.2013 Eskiþehir

Bahir: Deniz
Dîdar: Yüz, çehre
Evâhir: Ayýn son günleri
Nîgâr: Resim, resmedilmiþ
Zâhir: Gerçek, görünen, açýk
Zevâhir: Coþkun denizler, parlak yýldýzlar, çiçekler vs.




Sosyal Medyada Paylaşın: