İSTANBUL SEVDASI

Bir medcezir yaþanýyor,
Ýstanbul’un iki yüzlü gecelerinde.
Suratýma çarpýyor isyan çýðlýklarý
Sanki sessiz bir kaç adým yaklaþýyor bana doðru
Olduðum yerde bedenime kilitleniyor
Karanlýk sokaklardaki kelepçeler.
Anlatýlmaz bir his kaplýyor içimi,
Bana meftun,bana aþýk sanýyorum bu þehri.



Ýstanbul...


Topraðýnýn aþký zikrettiði þehir...
Gözlerimin kuytusunda büyütüyorum,
Masum bakýþlý,hasretlik sevdaný.
Eyüp Sultan’da naralar atan güvercinleri,
Sen kokan gözyaþlarýmla besliyorum.
Kýz kulesi gözlüyor her gece etrafý
Sanýyorum yýldýzlardan önce fark edecek sevdamý.



Ýstanbul...


Nice sevdalara kördüðüm olan þehir...
Buram buram "aþk"lýktan kokan kaldýrýmlarýný,
Birer birer kirpiklerimle süpürüyorum.
Senden geriye sadece esamen kalýyor,
Onu da üç beþ nefesi kokan sokaklardan iþitiyorum.
Sinesi çatlayacak gibi oluyor þiirlerimin
Oysa bilmiyorlar medcezirli Ýstanbul sevdamý.



Süpürdüm her þeyi,
Süpürdüm gökyüzündeki yýldýzlarý tek tek
Ki uðramasýn diye sana küskün bakýþlarý.


Bir yandan ayrýlýðýn elemini yaþarken istasyonlar,
Bir bavul dolusu elvedayý da sýðdýrdým mendilime.
Ýþte gidiyorum içinde sen olmayan senelere
Her gün yeniden alevleniyorken içimde,
Kalbime tutsak,mühürlü bir Ýstanbul sevdasý.















Sosyal Medyada Paylaşın: