’tut ki karným acýktý anneme küstüm tüm þehir bana küstü’
ve tut ki aðýr bir felç indi sol tarafýma akibeti yitirilmiþ düþüncelerimin tutmuyor eli ayaðý
dilim damaðýmdan baðýmsýz tümcelerim safran sarýsý bir iltihap tadýnda
tut ki deprem oldu karýn boþluðumda kaburgalarým da bir cehennem dehþeti bin bir kýyamet gözlerimin kasýklarýnda
Deccal’ý doðuruyor yüreðimin rahmi
tut ki çýngýraklý bir yýlan soktu ellerimi tut ki yazamadýðým adýnýn vebalini ödüyor parmaklarým kelimelerim kangren cümlelerim sýtma ve yaralý gelmiþimin geçmiþimin dizleri geleceðe attýðým her adým haram ayaklarýma
ve tut ki sokakta peydahlanmýþ çocuklar gibi yazdýðým þiirler anadan öksüz babadan h(p)iç
’bir kedim bile yok anlýyor musun hadi gülümse’
tut ki anneme küstüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayrık Otu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.