(D)iyedir
aslýnda yarýn ayýn üçü olmasý tesadüf ya da perþembe olmasý
mevsim güzmüþ anladým sararan yeþil ya da hüzünden pencere
Ey direncin kavmi pusat gecelerden geçtim aysýz hecelerden
israfilin ýslýðýnda ölülerle konuþtum- ýssýzdý kuzeyim yürüdüm
tükürdüm suratýna kýblesi kancýk gölgelerin dedim ki
baþýnýn üstünde deðirmen öðüten bulutlar
bir romandan çaldým o kadýný- incinmiþ cehennemden
(D)iyedir yaratýlmýþ ne varsa onun elleriydi onun gözleriydi
yaranýn ve aðrýnýn içinden aldým kalbine saplanan kargý
kanýnda üþüyen larvalardan sol yanýndan sýzan kül kükürt
kendi kanýndan zehirlenen karanfil tozu döktüm göz yaþlarýna
Ekimdi ellerini öpmeyeli- hala güleç bir ayna
yüzüme bakýp þiirden kentler kurarken- martýlar uçuyordu aðzýnýn kýyýsýnda
(D)iyedir yaðmur üþürken aðlayan
13 ons daha aðýrlaþan ruhumun
týrnaklarýna kazýnan aþk deyiþim
haksýz bir tüketiydin oysa saðýr karanlýklarda
kör sabahlara mavi bir eldiven
faili mutlak
ama yine de o gülümsemen
Sarmaþýðým toprak olsam diyedir
nefti ayak izlerine
orda mýdýr cennetimiz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.