utanýyorum emine yüzüne senin kanýný nakleden ruhunun kaný çekilmiþ milyonlar yerine utanýyorum bu ekmek deðil sana, ilaç deðil bu bu mideme ekþime, beynime taþan yüreðime taþtan kapý damarýma zehir düðüm
dünya sevgi tartan bir hassas terazi kurþunu tanký tarttýk kefesinde ibre fýrladý yüreðine battý emine
sana ilaç deðil bu çünkü hastanede mikrobu ürettik banka kasasýna kilitledik þurubu
elimden geleni utanmak senin çocukluðun çalýnýrken bir de alnýmdaki damara paslý bir jilet çalmak
büyü emine büyü de þurubu hastaneye götür mikrobu kasalara silahlarla birlikte
bu, daralan dünyada sana yer açmak isteyen bir amcanýn son arzusu . . . . . . . yoksulluk alýn yazýsý deðil emine kalpsiz devler onu buz tablete kazýdý bin hayat gemine sen, öðle yeli karþýlar bak romatizmam azdý
ömer faruk hatipoðlu
(AUY, yom, 2006, s : 123-124)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Faruk (ofh) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.