yokluðundan üþümelerim kar, buz deðil dýþarýsý tümüyle sararmamýþ yapraklar içimde biraz umut var biraz da haziran’a errmenin sýcaklýðý
þimdi o günlere geri dömenin zamaný gibi yine bir yýldýz gibi karþýlamalýsýn beni varlýðýný duymalýyým ellerinle baþýma taktýðýn çiçekli bir tacýn ve odama dolan o sýcacýk havanýn
eski adamlar gibi baþ köþe minderinde tütün sararken çorabýný çýkaran kadýn olmamýn düþleriyle belki sigaranda mut dumanlarý sonuna dek giderken düþlerinin
papatyalar kaldý mý fallar açsam gelir misin, gelmez misin aþkýmýz sarardý mý yapraklarla bir çatý altýna saklanmýyoruz yaðmurda sýrýlsýklamýz da hasretten
bilmiyoruz ki biz özlediklerimiz deðiliz benim gibi kaldýrmazsýn umudun bayraðýný baþköþende giydiremem çoraplarýný el pençe divan, duramam karþýnda yanýnda yürürüm, yazda, kýþta!
kavuþmamaya tutsaðýz, baðlý ellerimiz
9. 10. 2013 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.