BİR AŞK MASALI

/ne iz kalýr ne de bir ses
yanýk bir resim
ölü nefes /



aþktý / saftý
bir hatýra defterinin yýrtýlan yapraklarýnda kaldý


“ne çok yakýþýyorlar birbirlerine” demiþlerdi

o aðacýn altýnda
sadece bir kez deðmiþti birbirine elleri


genç adam
bir gün
bir hatýra defteri ve bir zarfta bir resim verdi eline


“seni daima k a l b i n d e
saklayacak olan
s e v g i l i n”

diyordu resmin arka yüzündeki dil


ne oldu, nasýl oldu
hiç hesapta yokken
savruldu avuçlarýndaki sýcaklýk
v e zamandan
el etek çekti sevda sesleri


“gitme dön” diyemediler birbirlerine
yýrtýldý hatýra defterinin sayfalarý birer birer
gecenin oltasý çekip aldý günü gözlerinden


çekildi g ü n e þ
kýrýldý düþler aynasý / bozuldu büyü


aþk batmaya meylederken
buz kesti dünya
soluklarýnda artan sessizlikle
umut baþ gösteremedi yeniden yeþile


kalbinde k a l m ý þ mýydý
s a k l ý mýydý hâlâ
bilemedi kadýn
o sakladý sonsuzluða deðin…


insan hayâl ettiði sürece yaþa(r)týrmýþ
“o” hiçbir zaman
h i ç k i m s e olmadý onun için
delinmez bir kalkan kadar güçle
hep v a r oldu yüreðinde


sebepsiz sevdiler birbirlerini
ve sebepsiz ayrýldýlar yine


toz pembe tablonun içinden
âniden çýkýveren kara kýþ
iki kuþu havalandýrdý dalýndan
zorladý göçe


yarýnlarýný yitirmiþ geleceðe
ahlat umutlar yüklemek boþtu
v e
hicaz þarkýlar döküldü aðýzlarýndan
çözülemedi muamma
kaldý kurþuni gölgelerde


ne saçlara taç yapýlan çiçekler
ne de yeþil yapraklar vardý
hayâl perdesinde
yüzleri belirsiz iki karaltý sadece


/biraz sevinç çokça acýyla
kader aþký tattýrmýþtý yalnýzca/


yaþam gibi / hepsi iki soluk
bir daha ýsýnmayacak soðuk yüz
ve sonra söz harmanýndaki hiçlik...


bir varmýþsýn / bir yokmuþsun
hayat devam eder yine de…




Hâdiye Kaptan


Sosyal Medyada Paylaşın: