Çatladý þiirin öz suyu
peydahlandý
hazla süzülen kelimeler.
Eðildi
beyaz çiçeklerin üstüne
çukurlaþtý göçebe bir korku.
Çözülmemiþ bulmacada
yenildi
bereketli rahimde ölüm.
Tahliye edildi öfke
çökmekte olan
bir sýnýfýn þafaðýndan.
Sýzdý bencil hesaplar
ecel nakýþlý bedenlerden...
Dikildi ýssýzlýk sürüsü
çuvaldýz ile
ayak basmaz oldu
gecelere.
Isýrsan kanardý
içi sabahlarýn...
Çürüdü dudaklara
konan gülüþ.
Tasmanýn ucunda seyirdi
siyanür sessizliði...
Var üstümüzde
provalarýn dar kalýplarý...
Çorak toprakta
iz býraktý martýlar.
Yürüdü
gençleþti kara pijamalý
tik olmuþ yaþam.
Yaþlandý yaðmurun sesi
dizelerin keline vurdu rüzgar.
Alýþtý ihtilal yangýnlarýna
kendi týrnaklarýný yedi dünya.
Nasýl ki;Dayanamaz
yýkýlýr duvarlar.
Gel-git yapan karýncaya.
Tak kanadý duygularýna
kuþ seslerini as duvarlarýna.
Soluduklarý havayý
fazla
fazla
ver çocuklara...
Yoksul çýkýnýnda
yeþillensin akasya...
Daðýt sözcükleri
toplansýn ýþýklý ellerde.
Çünkü bir þiir kaldý
randevusuna erken giden...
Ferda Özsoy
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.