bir yudum kahve hatýrýydý gözlerin yani sen sevmenin bahanesiydin aslýnda gittin ve aþk terk etti beni
gökyüzü çocuktu henüz göðsündeki dünyada bildiðim tüm renkler çehrenden ibaretti
adýný kazýmýþtým derme çatma bir þiire gülmüþtün ilk kez gülmen gözlerine kurduðum þehrimin bayram sabahýydý
Eyyubi zamanlarda Kudüs kokuyordun Selahattin yüreðime ya surlarýnýn dibinde ya mabed-i kutsal saydýðým kollarýndaydý aþk ki; Ýsrafil alnýmýza üfürmemiþti yalnýzlýðýný surun nefesiyle m a þ i d e vakitlerdik adýn gibi aþk Azrail deðildi henüz
þimdi adýn geçer bir türkünün nakaratýnda hicaz olur gönlüm dilimin Kerbela’sý oldun Maþide ben sende kaybettim sende düþtüm topraða ama senden sonra bir daha hiç ölemedim kendimde artýk her düþtüðümde kan çanaðý gözlerimi kefenimden sýzan sancýlarý birde gönül gözüyle yürümeyi öðrendim karanlýkta
içimde çürüyen korku ciðerlerimde soluduðum havaya karýþýyor beynim musallada ve içerken arafý sözlerinden ayetleri dökülüyor Yasin’in biliyorum toprak soðuk yine de içmek istiyorum ölümü yüreðinin sýcak nefesinden
þimdi bir türkünün týnýsýnda aðlýyorsun dilimden dilin lâl hâlâ hicretime
olmayan sabaha uyanmak gibiydi sensizlik hüzün kokarken mevsim eylüle çarpmýþ kuþlar gibi düþüyorduk sevdanýn göç yollarýndan
sensiz hangi zamana hangi acýya kadar dayanýrdým anlatsana Maþide
biz Ýbrahim ateþinde gül Cebrail selâmýnda gökyüzü gönlümüze esen yelde Mikâil’dik dört kitapta ayný lisan O “ol” dedi bizde oluverdik
þimdi; bir ecelin zikri gibi dökülüyoruz bir bir eksilen kendimizden gönlümüz dua rahmeten lil alemine ve aminlere kapanýyoruz sessizlik içinde
bundan sonra adýn sadece Maþide adýmsa kimsenin bilmediði bir adam yol türkülerinde
Sosyal Medyada Paylaşın:
fatihtahiroglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.