mabudu kayýp gönlümün ve jilet kesiði avuçlarýmda kader oynaþmakta
akþamdan eski gördüm geceyi süzülen yanaklarýndan ayak uçlarýma düþen serkeþ çocuklardý yýldýzlar
ayaklarým deðildi ýslanan âsim bedenin gidiþiydi her dalgada kýyama öp alnýmdan tertemiz yangýnýmda hala cennet kokuyorsun mahile
gördüm deniz kokmuyor bu akþam sensizliðe ilaç koynuma sevgili ýzdýraba düþen çið damlasý gibi içmiþim sanki çöle dönmüþ o masmavi sükut mihrabý secdesi mabedi sana dair neyi varsa aþkýmýn devrilmiþ kuru dalgalara yokluðunda varlýðým gibi mahile
seni her hissediþim kopartýyor dilimden bir cümle daha “sus kalbim O ölmeden ölme bir daha”
sonra ay sarhoþu yakamoz tutuyor elimden efsuna bürünüyor ýþýldýyorsun kaderime gitmeli mi bilinmeze yakamadýðým gemiler için öpemediðim dudaklardan kovulduðum yanaklarýndan
“seni özlüyorum yine cahil aklým kesmiyor iþte”
geceye maðlubum çatýsý yýkýlan yalnýzlýk doðuyor üzerine enkaz bedenimin
ben varlýðýnda lâ sen yokluðumdasýn illâ bilmediðim dilden bildiðim ölümün þarkýsý gibi mahile
senden öte yol bir avuç toprak bir yudum su ne zaman nefes alsam adým olacaksýn hicran sokaklarýmda
zaman durmayacak ben gidince oysa her saniye isyan senden sonra mahile
“dün caným derken bugün anýn aklýmda”
Sosyal Medyada Paylaşın:
fatihtahiroglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.