MEVLÂ PEÞÝNDE
Hercâî sanýrlar bendeki aþký.
Bilmezler; gezerim, Leylâ peþinde.
Aðyara kapadým sarayý, köþkü.
Bilmezler; tozarým, Mevlâ peþinde.
“Yâr” deyince; cahil, “uçkur” anlýyor.
Ýþi-gücü hinlik; nefsi dinliyor.
Þeytanýn aðýna düþmüþ; inliyor.
Aðlarý bozarým, Mevlâ peþinde.
Be hey ebleh kafa; akýlsýz adam!
Yobaz oðlu yobaz; fikirsiz cüdam!
Senin fikrin bozuk; affetsin Hüdâm!
Sýrlarý çözerim; Mevlâ peþinde.
Bazen yardan düþer, sýzlar dizlerim.
Bazen yarda durur, dalar; izlerim.
Yar deyince yanlýþ anlar sözlerim
Doðrular yazarým; Mevlâ peþinde.
Akýl yürütüyor, güya fikrince.
Çalýp dolanýyor, iblis zikrince.
Dehlize akýyor, kendi kirince.
Arýnýr, yüzerim; Mevlâ peþinde.
Suizana düþmüþ, þerde dolaþýr.
Çabaladýkça da çamur bulaþýr.
Þeytanýn yamaðý, O’nla çalýþýr.
Zanlýya kýzarým; Mevlâ peþinde.
Hülvani BAÞTUÐ
02/10/2013
..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.