HAMAL GELDÝM DÜNYAYA
Hamal geldim dünyaya, yine hamal giderim.
Felek, dert taþýtmaktan mecal, hal mi býraktý?
Alýn yazýmmýþ yüküm; nasýl isyan ederim?
Hamal olmaktan baþka çýkar yol mu býraktý?
Tükenir çilem bir gün; sýrtýmda yük mü kalýr?
Biter diye bekledim; her gün artar, çoðalýr.
Ýlahi, “yazgýn budur” dedi; yükledi yükü.
Yükünle çýkacaksýn; daðý, bayýrý, diki…
Ne suçun sahibiyim; suçum ne ise de ki,
Bunu bile sormaya, bende dil mi býraktý?
Sorularým cevapsýz… Nedenini Hakk bilir..
Yükün sahibi Hakk’sa, elimizden ne gelir?
Hayallere sarýldým, umutla yaþýyorum…
Hayatýn rüzgârýna kapýldým, koþuyorum…
Bu feleðin elinden neylesem? Þaþýyorum…
Hazan etti baðýmý; baðda gül mü býraktý?
Nevbaharý bekledim; gözyaþým, gülüm sular..
Henüz gonca olmadan; felek, güllerim yolar.
Talihimin peþinden kör, topal gidiyorum…
Þükürlere sarýldým; hamd ile yetiyorum.
Günden güne eridim; gün gibi bitiyorum.
Tutunduðum dallarý kýrdý, dal mý býraktý?
Beklediðim olmadý; umutlarým hep solar..
Yüzüm burda gülmedi; belki ötede güler.
Bu dünyaya geleli, her yükü taþýyorum.
Her yaným yara - bere… Çilede piþiyorum.
Ýrin dolmuþ yaralar; cerahat deþiyorum.
Yaralarým saracak, sanki el mi býraktý?
Bekliyorum tabibi; belki bir derman bulur..
Yaralarýmý sarar; acýlarým son olur.
Hülvani’yem Azrail caným almaya gelsin…
Bitsin bu iþkenceler; çilelerim son bulsun..
Madem sonumuz ölüm; emanetini alsýn..
Kefenden baþka, sanki, üstte çul mu býraktý?
Gitme zamaný geldi… Gözlerim ufka dalar…
Melekler toplanmýþlar; yüküm sarýp sarmalar.
Hülvani BAÞTUÐ
04/11/2012
04/11/2012
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.