Güle benziyorsun
dedi bir gün
oturduðumuz köy kahvesinde
billur beyazý bir güle
dokunmaya kýyamaz insan
sadece koklar
incinmenden, kýrýlmandan korkar
uzun uzun seyreder uzaktan
Ah be kýzým
gömme etine su yeþili ojeli týrnaklarýný
biraz dýþarý çýkar
kýrarlar o nazenin boynunu
yeryüzünde çok hayýn var...
Ne vakit boynum çýtýrdasa
sesini iþittim gözyaþýmda,
sýmsýcak ellerini,
yanaklarýmý öpen nefesini
gri bulutlar arasýnda þefkatle ýþýyan gözlerini
duruþunu bir de
çýnar gibi, dað gibi
babam gibi adam duruþunu...
Kimi sevsem
takýlýp bir meleðin kanadýna
uçuyor be Ahmet abi
ah!
Acým, köklerimi zorluyor topraktan...