Ýçimdeki nar ekþisi sokaklarý eziyorum adýný bilmediðim tanelerle tuz aðlýyorum buz deðerken yanan yerlerime bir sabah uyandým düþü kýrýk yataklarda sevi seven her yaným aðrýyordu kendi yarattýðým limon kokulu sabahta
küfürbaz dilleri öperken paramparçalarýna ayrýldý dokularým dokunamadýklarým
oturdu aðladý erken ölümlere dizelerim dizemediklerim
rengarenklerine kandým ben bir siyahýn öteyi gören gözlerim gidemedi gidenlerimden öteye bir adým bile
suyu boðuyorum ýslanmýþ ana rahminde doðamayan çocuklar düþüyor benim yüzümden siz bundan göz yaþýný anlýyorsunuz