Gök yüzlüm

Iþýk altý karanlýk...
Sakarlýk içinde "kýrýl"ganlýk...

Çarþaf gibi
Bir eski alýnganlýðýn
Üstünde düþsüyorum yaþamý.
Geçmiþ kokulu odada
Bir hayalet kadýn var,aðlamaklý.

Ucu açýk bir paslý boru...
Ucu yýrtýk onlarca soru.
Eðer diyor,
Niyetliysen gelmeye,
Geç pas içinde,
sürüne sürüne,
O sorulardan içeriye.

Bulut yoruldu asýlý kalmaktan.
Rafa yaðmak istedi,
çamurlaþmadan.

-Bir þair alýr mutlaka onu bir kitap arasýndan.-

Dur diyorsun dünyaya.
Baþýn dönüyor
Yüksek boþluk manzarasýnda.
Bilmediðin bir gerçek var.
Þairin sözlerini yabana atma!
Yerçekimine yenik düþer,
Duran her þey bu hayatta.

Beyaz içinde bir kara.
Yalnýzlýk üstüne bir harita.
Çýkýyor her yol kendi odana.

Yaðýyorken yaðmur ,yüzüme.
Aðlýyorum görmüyorlar diye.
Sen yine uzaklarda
Bilmediðim þarkýlarý söylüyorsun,
Isýnmýþ dudaklarýnla.

Bakýyorum gökyüzüne,
Paylaþýlmýþ olduðunu bile bile.
Gel!
Ýhtiyacým var gök yüzüne.

Bu dizeler
Yalnýzlýðým tarafýndan
Yazýldý beyaz tenine.


Sosyal Medyada Paylaşın: