gün doðumuyla seviþirken a b c
gözlerimde birikiyor
hiçsiz özlemler.
yanýmda
sensizliðin dallarý uyanýrken
bir umudun yapraklarýný sayýyor yüreðim
ve
gidiyorum sessizliðin bilinçaltýna doðru
söyleniyor
içimdeki cümlesiz özneler
kalýtsal duygular aðlýyor kollarýmda
tutunamýyorum harflerin akýl çelme oyunlarýna
yazýlýyor karmakarýþýk örgün maviler
basamaksýz yaþýyor özlemenin yasaklarý
ve
sabah güneþi gibi aðlýyor masumiyet
duygudur
ki
içselliðim.
halen gidiyorum ben
gözlerin harfsýz provasýnýn telkin tünellerine
siz
ölümlere zamaný seren hisler
nöbetleþe sayýn artýk gün yapraklarýný
....