kekik kokulu bir günün sonunda
demir parmaklýklý bahçelerin akþamýndan
kuþlar uçuruyorum özgürlüðe
bugün
biraz fýstýk yeþiline çalýyor hayat
birazda çakýrkeyif
dilime dolanan þarkýnýn
son satýrýný unutuyorum her defasýnda
sonra
kendi þarkýmý söylemeye baþlýyorum farkýnda olmadan
bugün
adam akýllý saldým aklýmýn iplerini
ama henüz delirmedim
merak etme anne!
aðzýmda dün akþamdan kalma hüzün acýsý
ve
uykusuzluðun yamalý bohçalarý
gözlerimde
ama her þeye raðmen
mavi görünüyor deniz
ve
tuz kokusu
sýzlatýyor burnumun direðini
eskisi gibi
bugün
biraz fýstýk yeþiline çalýyordu hayat
birazda çakýrkeyif
akþamdan kalma
eskisi gibiydi her þey
yani
galiba...
öyle iþte!