ÇİÇEK VE KADIN
Açýldýkça, sona gülen!
Gonca iken; çok sevilen,
Karardýkça, içe küsen,
Sen gibidir, çiçek- kadýn,
Çiçek- kadýn, çiçek- kadýn,
Yorulmaz, kolun- yapraðýn…
Güzellik yakýþýr size,
Kokular hoþ gelir bize,
Diken bize- sitem size,
Çiçek- kadýn, çiçek- kadýn,
Yorulmayan, cefâkârsýn…
Arýdan sað, çiçek özün’,
Çocuk emdi, meme gözün’,
Balda; hayat, petek; gözün,
Büyük oldu, çiçek -kadýn…
Ýnsanoðlu- kýzý, çiçek,
Çiçek- kadýn ve bir böcek,
Birleþen güç; birtek gerçek,
Cennet doldu; çiçek- kadýn…
Kadir’im. Koku sardý bedeni,
Yine kaybettim kendimi,
Âþýklýk bu; döv, kendini,
Ne mutlu; var, Çiçek- Kadýn…
Analar hep, çiçek- kadýn,
Sevdâya ses; çiçek- kadýn.
Çiçek kadýn- çiçek kadýn,
Anadolu, senin; asýl adýn.
kadiryeter Kadir Yeter.
18.9.2013- TRABZON.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.