TERAZİNİN ÇEKTİĞİ
Ok fýrladý sadaktan.
Rüya düþtü hamaktan…
Bir kýymýk ýþýktan gün doðdu ansýz!
Zaman yersiz, mekân amansýz…
El verdi dünya…
Salýndý gün, doðdu bildiðince…
“Destur” dedi günün ýþýðý doðdu dünyaya…
Daðlarýn tepesinden aþýp,
Daldý meydanda üç boyutlu bir hülyaya…
Hayal rüya sýrt sýrta
Gidilecek yol acep ne ola?
Takýndý tecrübenin engin bilmiþliðini
Düþtü yola!
Lakin yol ne ola?
Yoldu yöntemdi, temaydý, þekildi
Bir dizemin artýmýnda, bir dirhemin çekisindeydi
Hayati soluyuþlar…
Þaþtý! Ne oldu, bir anda?
Terazide adeta þölen var!
Herkeste bir ölçüp tartma meraký
Ehil kiþiler acemi kalmýþ bu uslarýn yanýnda.
Tutmuyor elinin ucu ile bile tartýyý…
Gereksiz lakýrdýlar ciro yapmýþ vurmuþ tavana
Bu iþten kâr kapanlarýn ise, esamisi okunmuyor
Yolu dumanlý havada tutanlarýn yanýnda…
Bir inceltmeli boya analizleri,
Bir dokümanter hesaplamalarý, taban tabana zýt koþmalar
Eklentiler, cari hesaplar, kilitler, açmazlar, sýnýrlar…
Výdý výdý…
Her kes baþka þeyin derdinde
Þaþtý kaldý aklý anlamadý olan bitenden bir þey…
Yürüdü az daha…
Abow!
Ayaklar baþ olmuþ, tersin tersin gider…
Þaþýrdý…
Akþamý tez etsem bari diye geçirdi içinden.
Kalmadý neþesi, kaçtý kendinden…
Tat vermedi gördüðü, aradý dünküleri…
Lakin öykünün gidiþatý bu!
Gelmiyor dünden giden…
Aralandý bir perde!
Gün böyle düþününce…
Vardý her hikmette bir hayýr…
Böylelikle baþka bir usul geldi meydana…
Bu diðer gidenden de divane…
Zamane dendi adýna kulaðýna üflendi adý ilk önce…
Ýþte yeri göðü dar eden þey hasýl oldui böylece…
Arttý gökte tansiyon dayandý kolesterol sýnýra…
Ozonda dayanýlmaz sancýlar…
Zamane geldi dayandý kapýya…
Alýþmasa da düzene hoþ beþ edip oturttu baþköþeye…
Ne de olsa yol almýþ aklý kâmil bir bilgeydi ezelin içinde…
“Yavrum sen daha acemisin yol yordam bilir öðrenirsin…
Zamanla artar eksilirsin…
Lakin hiç deðiþmeyecek bir þey var þu âlemde
Oda, ne kadar önde, ne kadar ileride, ne kadar büyük olursan ol!
Senden büyük Rab var.
Unutma ha sakýn bu kelamý!
Vermeden almak yoktur selamý…
Aðýrlýðýnca altýn olmaz isen,
Gün gelir olursun bir baþa nasýlsa bir maraz…
Dünya kurulalý beri gitmiyor hiçbir iþ noksan
Yani olmaz sen burada yoksan…
Al eline erkin kuvvetini
Gevþet belinden fors dediðin þeyin görkemini…
Al atýn doruna derler kýsrak.
Kadýnýn canlýsýna da derler kývrak.
Ak elinde tuttuðunda, kara varmaz uðrasa da kýyýlarýna…
Al zaman, ver zaman adam ol her zaman!
Zamanede olsan…”
Dinler zamane baþý önde…
Deðiþir mi bilinmez ancak,
Almýþtýr dinlediðinden bir mesel...
Geçer vakit yol alýr zaman…
Þimdi zamane dediðimiz þey ne artan ne çoðalansýz…
Ýnsandýr zamanenin içinde kendince artan çoðalan…
Geçmez artýk ezele onunda hiç nazý…
Kendisi söyler kendisi dinler bu sazý…
Zamaneyse sadece vazifesinde…
Gün doðar, gece olur…
Ay çýkar…
Zaman geçer,
Hiç hesapsýz…
4 Aðustos 2013
maide özgüç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.