DELİNİN GÜLÜ
Ben sensiz hiç yaþamamýþým ki
Ya bir yalan olmuþum, ya da bir þarký
Ben seni görmemiþim ama özlemiþim
Ne diyebilirim ki sözcüklerde sevmiþim
Ansýzýn girmiþsin gönlüme haberim yok
Birden tutulmuþum, sevmiþim takatim yok
Sanki bir soðuk gibi iþlemiþsin iliklerime kadar
Sana baðlanmaya, aþýk olmaya cesaretim yok
Herkese yanlýþtý belki de böyle sevda
Görmeden, dokunmadan, öpmeden sevmek
Belki de tanýsalardý seni, sevselerdi ben gibi
Bu sonsuz aþký iliklerine kadar hissederlerdi belki...
Eðer insanlar çevrelerine bir an baksalardý
Aþký ne kadar basitleþtirdiklerini bir bilselerdi
O küçücük aþk kýrýntýlarýný toplamaktan vazgeçselerdi
Ýþte o zaman sevda ya can verirlerdi belki
Bu asil sevdanýn tek prensesisin
Bu yalan dünyanýn tek gerçeðisin
Bu delinin kalbinin tek gülüsün
Seni sevmeye ömür yeter mi bilmem!
Aydoðan Ekici
Bu þiirimi 17.09.2013 tarihinde saat 03:07 de yazdým..
Tüm okuyucularýma saygýlarýmla...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.