SOLAN GÜLLER

Masum duygular doluydu güllerimizde,
Umutlar hayaller vardý,kokusunda...
Sevdaya barýþa iþaretti renkleri,
Hele masum bir sevgiyle yetiþmiþse.

Gül kokusu sarmýþsa bedeni...
O beden aþktan yanarmýþ derler.
Aþk iþte bedenin sevgiye açlýðý,
Bedenin yalnýzlýða düþmanlýðý...

Kalpler acý çekmek için sever aslýnda,
Aþktan yanmayan kul mu var zaten...
Gönle bir kor ateþ düþer,
Sönmez yakar cayýr cayýr...

Her þey bir gül kokusuyla baþlar,
Sanki büyü vardýr herkes tutulur.
Sevdayla yanan yürekler unutulur.
Yine ve yine sevilir birileri masumca...

Aþktan yanan aklýný yitirir,
Kalbiyle hareket eder.
Onu onu hep özler,
Gözlerinden yaþlar döker.

Sevgi ne güzel þey deðil mi?
Masumca kalbin baðlanýr birine.
Nasýl oldu bilemesin engel olamazsýn,
Aslýnda sadece bir gül kokusudur sebebi.

Aþýk olana deli gözüyle bakmayýn!
Kalp gözüyle bakarlar onlar dünyaya,
Onlar için dünya toz pembe hayallerle doludur.
Onlar aþksýz sevgisiz yaþamazlar,ölürler sessizce...

Aydoðan Ekici

Bu þiiri 11.07.2013 tarihinde saat:00.47 de yazdým tüm okuyucularýma saygýlarýmla...

Sosyal Medyada Paylaşın: