Topraðý gömmek mi, gömülmek mi topraða,
Ýsimsiz bir hüznün düþmek gibi kucaðýna
Var edene varmak yok olduðunda
Bir bedbahtlýk ülkesine gömüldü adým…
Mahrumiyet mi, mahrum etmek mi kendini
Rahminde taþýmak gibi merhameti
Yaðmak ruhuna, ruhunu saðmak gibi
Bir bedbahtlýk ülkesine gömüldü þaným…
Sanmýþlýk mý, sanýlmýþlýk mýdýr keder
Ceza mýdýr taþ kalplere, ödül müdür heder
Kesmek gölgeyi, gölge ki dikilmeyi bekler
Bir bedbahtlýk ülkesine gömüldü caným…
Düþünce ambargosu için birkaç metelik,
Vergisi aðýrdýr düþünmenin, sonu delirmiþlik!
Ya asýrlýktýr bu fikir yahut saniyelik
Bir bedbahtlýk ülkesine gömüldü malým…
Üç buçuk sözle idare edilir yedi düvel,
Gaiplerden sesler: Býrak bu iþi, kendine gel!
Bir adým, limon suratlý, sarý diþli ve kel;
Bir bedbahtlýk ülkesine gömüldü us çakým…
Villa, yat, köþklerde kiralýk kalplerle,
Satýlmýþ ruhlar, kullanýlmamýþ beyinlerle
Akýl ticareti, pazarlýk; kaçýk bir bilge ile
Bir bedbahtlýk ülkesine gömüldü geri kalaným…
Kutsiyeti azabýn, git. Gelme. Bekle ve otur,
Çýkar beynini çocuðum, bir þeker gibi somur
Nasýlsa kapitalizm seni de oturtur
Bir bedbahtlýk ülkesine gömüldü bahtým…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.