kaç güneþ doðup battý bilmiyorum
yanlýzlýðým kaç asýr sürdü bilmiyorum
seni yaþarken
yokken bile yaþatabiliyormuþum ya!
Ýþte buna þaþýyorum!?
bu gün bir baþka özlemiþtim oysa,gelmeyeceðini bile bile bekledim!
yalnýzdým
demiþtin ki son kez beni azad et
sen kendini azad ettin de yüreðinden
ben kendimi affedemedim hala !!
ilk aklýma gelen sen oluyorsun biliyorsun.
gün içinde aklýmdan çýkmayan
gözlerimin aradýðý sen oluyorsun,
ellerini özleyen ben
yalnýzken aklýmda oluþanda sen!
deðildin!
yoktun!
nefesini kokunu alýp gittin
ki o anda öldüm
sen kendi ellerinle boðdun
yaþýyor mu sanýyordun
ölümü seninle gözlerken!
özledim...
kan gibi ölüm gibi aðýrdý
sökülen kaldýrým taþý yerine oturmuyor bilirsin
sana ihtiyacým oldugu zamanlar oldu
sahi nerdeydin?
kayboldum de!
gelmek istemedim de!
öylesine yorgun ki bedenim
yapýþmýþ çamurlu kaldýrýmlara
kürekle kazýyorlar sanki
anladým
özlem susuzluðum
sevgin açlýðým olmuþ sevgili
uyanýkken gördüðüm uyurken gözlerime hapsettiðim
sakladým adamým
seni göz kapaklarýma sakladým
bir damla su deðince ona
canlandýðýmý hissettim
aðlamadým korktum düþürmekten seni
zira gözyaþýmýn tam orta yerindeydin
ýslandýðým tek yaðmur sendin biliyormusun?
ýslandým bu gün
kaldýrýmlarda gözlerini gördüm bal sarýsý
çehreni
seni öperken bana gülümseyen yüzünü gördüm
yanaklarýmdan akarken
soðuk terlerimi gördüm
ecel gibi idi
gözyaþlarýmý dökmek istemedim
yaðmur yerime aðlýyordu
ben seni kaybetmemek için aðlamadým
yüreðindeydim!
bir mum gibi hiç sönmeden yanýyordum
yoksa beni söndürdülermi yar?
Gelmedin!
Bir an bile aklýna düþmedim
aþk dudaklarýmda deðildi...
bedenimde hiç !
…..Ve ben senden umudumu kestim
"yüreðim yokluðunu kaldýramayacak kadar yorgun"
OnEylül ikibinonüç Ýskenderun..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.