Yürekli bir adam
Sivri dilli bazýlarýna göre
Dobra dobra
“takiyye”yapmadan konuþan
Bir ulusa mal olmuþ bir yürek
Bedelini sürgünlerde ödemiþ
Hasret kalmýþ vatanýna
Yakýnlarýndan uzakta
Kalsa da bir baþýna,
Þaþmamýþ doðruluktan
Sahipsiz kalmýþ, ortada kalmýþ
Dinine sahip çýktý diye
Ýnançlarý için dýþlanmýþ
Yýlmadan sevgi ile donatmýþ her sözü
Cesur olmuþ kalemi aldýrmadan
Hak etmediði halde yobazlýkla suçlanmýþ
Okunmaya bile gerek duyulmamýþ
Örümcek kafalarýn nezninde
Yýllarca sömürülmüþ
Dar kafalar kendine biçmiþ yontmuþ
Dünya görüþlerine uygun olanlarý beriye
Gerisi fýrlatýlýp atýlmýþ
Unutulsun diye!!
Peki bu muydu Mehmet Akif?
O ne softa ne yobaz
Ne de körü körüne dinini savunan
O,
Ýnançlý, dindar,bilinçli
Asla ulusal kimliðini reddetmeyen
“Kahraman ýrkýma bir gül,ne bu þiddet bu celal”
O’nun eseri deðimliydi?
Bizi her söylediðimizde coþturan
Milli þuurla donatan
Ýstiklal Marþýmýz
Ülkesi iþgal edildiðinde,
Savaþýn hem de tam ortasýna kendini verir miydi?
Mücadelede kol kola, omuz omuza olur muydu?
Anlayamazdý küf tutmuþ yürekler
Onu anlamak için onu yaþamak gerekir
Onu anlamak için onun gibi olmak gerekir
Kör gönüller bilemezdi!
O bir dava adamý
O cehaletin baþ düþmaný
O geri kalmýþlýða savaþ açan
Urbasýz bir asker
Mazlumun yanýnda daima
Bakýn emperyalist güçlerin helak edilmesi için
Rabbinden ne istiyor;
“Yarab, bu ne hüsrandýr?
Ýlahi, bu ne zillet?
Mazlumu nedir ezmede, ezdirmede mana?
Zalimleri adlin hani öldürmedi hala”
Yaþasa
Yeniden Sürgünlere mal olsa
Yine doðruyu haykýracaktý
Ruhun þad olsun büyük üstat
Nurlar içinde yat
Þimdi gaflet ve dalalet içinde ulusun
"Sahipsiz bir milletin batmasý haktýr/
Eðer sen sahip çýkarsan bu millet batmayacaktýr."dedin
Sahiplendin vatanýna
En büyük yurtseversin gözümde
Benim yürekli onurlu þairim
Mekânýn cennet olsun
Azda olsa sonuna kadar!
Kalacaðýz senin neferinde
Jale KESKÝN //Ýskenderun
Mehmet Akif Ersoy’a saygý ile