YAGMURDA ISLANAN GÜL

Gökten düþerken damlacýklar,
Kýrmýzý gül,
Boynunu yere bükmüþ.
Gýdasýný alýrken kök,
ve ýslanan yapraklar,
Sevgi denilen duygu,
Gül’ü tam alnýndan öpmüþ..


Özünü koruyor sanki,
Yaðan yaðmurdan.
Güneþ açýnca doðrulacak,
Salýna, salýna.
Küçücük yapraðýna sýðmýþ,
Devasa duygudan beslenir,
Anlam yüklü bu günden yarýna..


Sembol olmak,
PEYGAMBERE, güle, güllüye,
Gönüle girmek,
Güzel göze su gibi akmak.
Belki solacak,
Belki hediye sevgiliye.
Eline alan,
Verene tebessümle bakmak..


Yaðmurla birlikte,
Rüzgârýn esintisi.
Ana toprak, baba aþk olunca,
Böyle olmak.
Demek ki aþk duygularýn efendisi,
Aþk’tan bir haber olanda da,
Olsun saç baþ yolmak..


Jale Keskin..

Sosyal Medyada Paylaşın: