Gözlerin mi uzak bana, Kývrým kývrým kývrandýran yollar mý?..
Yýldýzlar usandý sýrrýmýn tek taþýyýcýsý olmaktan, Kah dikey kah yatay kavuþturdum çizgileri, Ve yeni bir alfabe kurdum kimsenin çözemeyeceði…
Boþ gözlerle seyre daldým dünyayý sonra, Korkuyla karýþýk yaðarken umut, Afili hayaletler yaratmak istedim þizoid yanýma, Gözlerimi sönen yýldýza sabitleyip yumarak, Kayboldum günün kara yüzünde…
Büyüdükçe büyüyor us tufaný, Neden geceleri uzar gölgeler, Yalnýzlýða eþlik edercesine, Ya neden bazýlarýnýn aþka katacak hiçbir þeyi yok, Destansý öyküler yaþatacaklarýnsa cesareti!.. Ünlemler ayakta sanki!.. Tutarsýz aþk, Tutarsýz imla!..
Söyle þimdi, ölüm mü uzak bana, Çekinik hisleri gölgeleyen korkular mý?..
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Güvercin.. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.