Ya Olmalı Ya Ölmeliyim!..

Öyle bir þarký dinlemeliyim ki,
Tekrar tekrar dinlemek usandýrmamalý beni…
Her dinleyiþimde,
Yeni bir naðmenin omurgasý çýkmalý ruhumda…


Bir kitap okumalýyým,
Duvaðýný defalarca açmaktan býkmayacaðým…
Katarlarca devraný,
Bir ahitte toplamalýyým,
Yekpare, kesif…


Söz söylemeliyim kelama namzet,
Koyu tonlarýnda gezinmeden hayatýn…
Güvercin kokulu zeytin dalý uzatmalý ellerim…
Kardeþlik kadar sýcak,
Þafak kadar umuda durmalý dizelerim…


Aþýk olmalýyým belki de,
Beþikte ayrýlýðý kertmeliyim senle…
Vuslat ihtimali arýtýlmýþken yolumdan,
Topraðý çatlatmalý yokluðunun alnýmdaki aynasý…


Yaþamalýyým!..
Geri dönüþümü olmayan yaþam mutfaðýnda,
Öylesine olmayan bir nefesi solumalýyým…
Kitap karþýsýnda öðle gölgesi,
Zulüm karþýsýnda Azrail pençesi…
Varlýðýmý Hakta yakmalýyým…


Koþmalýyým…
Tekrarý olmayacak bir hayatýn nabzýna,
Katýk etmeliyim ânýmý…
Adamakýllý yaþamalýyým her þeyi,
Öylesine derin, öylesine yoðun…
Komþu iki noktadan ibaret bir felsefesi var ruhumun,
Ya olmalý,
Ya ölmeliyim!..
…

27.09.11




Sosyal Medyada Paylaşın: