BİLEYDİN
Bir yara ihanet her dem kanayan,
Sevgi baðlarýdýr yalanla oyalayan,
Bir yanýlgýysa bu sonu bulmayan,
Yastýðýn taþ olsa toprak olsa ne?
Sabaha insan bir dost arýyor,
Varsa yarasýný kolay sarýyor,
Acýlarý kendim ektim sanýyor,
Evlat bile ýrak gönül yanýyor.
Þimdi yaþamýmdan umudu kessem,
Marmara üzerinde kuþ gibi gezsem,
En sevdiðim oðluma umut dilesem,
Usuna düþmem ki þu anda ölsem.
Eski düþlerim hep umut bezeli,
Unuttu kardeþlerim sanki ezeli,
Bir baþýna býraktýn ya beni Rizeli,
Anlýyorsun yaþamý parkta gezeli.
Mezarýna gitsem yalnýz deðilsin,
Çocuklarýn önceden yerimi kaptý,
Babam geldiðini nereden bilsin?
Desene kalanlar beni de sattý.
Boþunamý bana mert oðul dedin,
Bunca yaþamýmda beynimi yedin,
Bari bir hatýr býrakarak gideydin,
Yaþam çok zor bari bunu bileydin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.