Telefonu çaldý, Eski bir dost arayandý Birden maziye daldý, Epeyce bir caný yandý. Bir yaþama imza atan eski "Yar"dý Epey uzun birlikte olan bir yaþamdý Dünler geçti "us"undan Veda haberi bu "emoþ"undan Telefonu kýrgýn kapattý, Eski mutlu günleri düþüne taktý Güneþ yine epey erkenden battý Uzun soluklu aþký bir anda sattý Desene gönül yine acýya yattý. Bir hüzünlü þarký sesi plakta, Bir baþýna bir adam yine o parkta Sanki artýk eskileri býrakta, Mutluluklar kalmasýn epey uzakta. Anlasana gönül yine yeni tuzakta
Sosyal Medyada Paylaşın:
dosmehmet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.