24 YILLIK SEVGLİYE MEKTUPLAR-1

YÝRMÝ DÖRT YILLIK SEVGÝLÝYE MEKTUPLAR
Bu gün Pazar altýncý günü gidiþinin,
Ýnsan bir nasýlsýn diye arar
Bir mesaj yollar,
O kadar mý kýzdýrdým seni
Oysa ben o kadar özledim ki Anlatmam olanaksýz.
Bu ne lanet bir sevgi birde tek taraflý kaldý üstelik
Nasýl sýyýracaðým kendimi bundan?
Ne bir çare ne bir çýkýþ yolu.
Olanlarý Kabul edemiyorum,
Ve sonu ne olacak onu da bilmiyorum.
Her yaným da sen varsýn,
Yatak sen kokuyor tabaklar sen,
Televizyon da bile bir tek sen varsýn.
Nasýl unutacaðým seni bilemiyorum.
Keþke hiç gelmeseydim bu eve
Hastalanmýþtým da nasýl olsa
Bir köþede ölür giderdim.
Seni evde görememek
Sesini duyamamak
Hele ne yapýyorsun bilememek öldürüyor beni.
Oysa az mý katlandýk bir birimize
Az mý küstük, az mý barýþtýk?
Hep içimde benim EMOÞ’ um olarak kaldýn
Nasýl atarým çok derin desin.
Sanýrým böyle sürdürmem olanaksýz
Yokluðum gerek acýlarýmdan kurtulmama.
Oysa hayatý paylaþmak seninle
O kadar zevk veriyordu ki bana
O zevkler anlamsýz artýk.
Omzumda baþýný görememek
Ellerini tutamamak
Gözlerine bakamamak
kalbimi acýtýyor.
Böylemi olacaktý!
Kabullenemiyorum hiç bir þeyi.
Üþüdüðünde içime sokulur dun
Ben seni ýsýtmak için elimden geleni yapardým,
Ama sen ýsýndýðýnda arkaný dönerdin bana
Ben yine yýlýþýklýk yapar sarýlýrdým sana yeniden
Ne güzel günlerdi!
Nasýl olsa kimsesiz kaldým bu kocaman dünyada.
Hep Tirebolu ya gitmeyi planlar bir aksilik çýkar vazgeçerdik.
Arkeoloji müzesinde yakalamýþtý bekçi bizi
Seni öperken
Nasýlda kýzarmýþtýk ikimiz.
Bayrampaþa dan Üsküdar’a giderdik
Koruluk ta bir öpücük uðruna.
Çok güzel günlerdi çok
Þimdi bunlarý unutmamý nasýl beklersin benden taþ deðilim ki!
Seni sevmekten baþka hiç bir kötülük yapmadým sana
Gözümden bile sakýndým.
Yapabileceklerim bu kadarmýþ anlasana.
Aç kaldým iþsiz kaldým kimsesiz kaldým
Ama hiç ihanet etmedim sana.
Demek yaþamýn ön kuralý önce kendini sevmekmiþ
Ýþte ben bir tek bunu beceremedim!
Kendimden çok seni sevdim.
Yitiriþ nedenim de seni daha çok sevmem
Ama olsun ben piþman olmadým hiç.
Hayat acýmasýz ve hiç sevecen deðil.
Bu acýlara bu yoksulluklara
Yaþlanýnca baþýmýzý alýp bir yerler de
Kafamýzý dinleriz diye katlanmadýksa?
Geri kalan her þey boþmuþ demek!
Yapýlacak ne ola ki o zaman yaþama küsmekten baþka?
Ne olur bana kýzma
Senin olmadýðýn bir yaþam bana uymuyor.
Nereye baksam seni görüyorum,
O kadar yer gezmiþiz ki seninle hep anýlarým canlanýyor.
Aslýnda yaþamda her þey için geç deðil derlerdi ama
Sanýrým sen bu þansý bana vermeyeceksin!
Yine de canýn sað olsun.
Seninle dolu yirmi dört yýl yaþadým.
Benim için çok özel günlerdi.
Hiç piþman olmadým seni tanýdýðýma
Sende istediðin halim neyse öyle kalmak isterim.
Herkesin yaþam da yapmak istemediði anýlarý mutlaka vardýr.
Ama benim seninle ilgili piþman olabileceðim hiç bir aným yok EMOÞ’ um.
Bu gün Cuma
On birinci günü gidiþinin
Yine ne bir telefon ne bir selam!
Oysa bedenimin yarýdan fazlasý olmuþsun farkýnda olmadan
Aldýðým nefesin içtiðim sigaranýn
Baktýðým hiç bir þeyin zevkine varamýyorum seni düþünmekten
Ne kahrolasý bir duygu bu.

Þuan bana dünyanýn en güzel kadýnýný sunsalar
Bütün servetini önüme koysalar
Sensiz bir anlamý olacaðýný sanmýyorum.
Oysa kavgalarýmýzýn bile bir güzelliði varmýþ.

Türkiye’nin çoðunu seninle dolaþmýþým
Aklýma neresi gelse seninle bir anýyla dolu mutlaka
Bu kadar kolay mý silivermek bunlarý sanýyorsun?
Kimlere kafa tuttum senin için
Nelere karþý koydum;
Az mý düþtüm yollarýna bana kýzýp gittiðin yerlere
Her yerde buldum seni
Her yerde gönlünü aldým yýlmadým.
Ne zaman zorlara düþtüm sormadýn bile bana neden içtiðimi.


Kesintisiz sevdim seni, yýlmadým yorulmadým.
O kadar kolay mý silmek her þeyi?
Kolay mý birinin koynun da yatmak çekincesiz
Kolay mý paylaþmak yaþamýn kalanýný
Bu kadar birlikte yaþamýþken?
Düþer mi baþkasý yollarýna her zaman?
Katlanýr mý acýmasýz hakaretlerine?
Yaþam bu kadar kolay mý sanýyorsun?
Baþkasý duyar mý acýlarýný,
Baþkasý gözyaþý döker mi yokluðuna?
Acýr mý kalbi baþkasýnýn acýlarýna?
Peþinde koþar mý biri çýkar beklemeden sadece aþký için?
Bilmiyorum bu gün kaçýncý gönü yokluðunun diye
Baþlayacak mýyým baþka bir yazýya!
Yoksa ansýzýn karþýmda mý bulacaðým seni!
O zaman hayat yeniden baþlar benim için,
Hýzlanýr kalp atýþlarým
Kalbim yerinden çýkar.
Ýþte derim iþte benim EMOÞ’ um.

Hiç bekledin mi çok sevdiðin bir þeyi?
Ne zaman geleceðini bilmeden?
Hiç gözyaþlarýn aktý mý durup dururken?
Hiç oldu mu neden deyip nedenini bulamadýðýn?
Ve hiç sevdin mi bir karþýlýk beklemeden?
Uzunca bakýp bir þey göremediðin zamanlarýný anýmsýyor musun?
Eve geldiðinde sýrýlsýklam olduðunun sonradan farkýna vardýn mý hiç?
Demek ki aþk delilikle ayný þeymiþ o zaman.

Hiç yollarýný kestirdi mi aþk,
Zorda kalmaman için Malkara yollarýn da?
Ayaðýna yolladý mý devletin polislerini?
Ýþte aþk bu aþk parayla deðil gönülle aþk.
Hiç aþk yollarýna düþtü mü aklýnýn karýþtýrýldýðýnda?
Hiç kapýný çaldý mý aþk dön aþkým seni seviyorum diye?
Ve sen aþkým beþ parasýz olsan
Çýkar mý karþýna bir aþk acaba
Elbette soðan ekmek devirleri çoktan geçti
Elbette derenin sularý oldukça deðiþti;
Elbette ayný suda yýkanýlmaz ikinci kere,
Ama aþkým bu aþk deðer yeni den denemeye.
Elbette hatalar insanlar için,
Elbette karýþacak kafamýz,
Elbette akýl verenlerimiz çok olacak,
Ve aþkým
Elbette biz baþkalarýnýn akýllarýyla gelmedik bugünlere.
Seninle anýlarýmý geri istiyorum,
Seninle gezip tozmak istiyorum,
Seninle el ele olmak istiyorum,
Ve
Seninle yeniden mutlu olmak istiyorum.
Ve sen den bütün bunlar için son bir þans diliyorum.
O zaman tanýyacaksýn gerçek dostunu,
O zaman Kim vardý belli olacak
Ýyi günde kötü günde yanýn da.
Gel EMOÞ ’um
Sana istemeden yaþattýðým acýlar varsa affet beni,
Affetmek erdemliktir bilirsin
Ben yaþamýmýn en güzel günlerini seninle yaþadým,
Senin olmadýðýn bir yaþam beni hiç ilgilendirmiyor inan bana.
Hakkýmýzda söylenenlerin inadýna
Eski ve yeni günlerin hatýrýna
Gel uzat ellerini bana,
Bir gün olursa kýrýldýðýn bundan böyle
Benden yana
Yaþamým bitecektir yemin ediyorum sana.
Elim de olsaydý
Mutluluðu getirmek geriye
Ýlki hatalarým dan arýnýrdým.
En çok sevdiðim yine sen olurdun.
Sonsuza dek birlikte
En güzel geleceðe.
Nasýl baþlarým yeniden?
Ýlk günlere dönmeyi?
Sonbahar hüzün verir
En son yapraklar dökülünce.
Var mýdýr dalýnda kalan sonbahara inat?
Ýnsan hüzünlenir o anda
Yokluðun gelir aklýma!
Oysa ne çok mutlu günlerimiz oldu seninle
Rüyalarda kalmamalýlar þimdi
Umarým yakýndýr eski mutlu günlerimiz
Mutluluða yeniden birlikte koþacak
Hangi aþk çýplak bir kadýn yanýn da tepkisiz durur?
Hangi aþk alýþkanlýklarýndan savrulur
Hangi aþk her þeye karþý sus pus olur?
Ýþte bu aþklar benim EMOÞ’ uma olan aþklarým.
Sana yirmi dört yýllýk birlikteliðimizde istemediðin zaman bir kere bile elimi sürmedim.
Seni severken bile sana zarar vermemek için saçýnýn teline bile özenle dokundum.
Þimdi söyle Bana caným EMOÞ’ um bu mu ihanet?
Hiç bir yaþ gününü unutmadým
Seni hiç çiçeksiz býrakmadým param olmadýysa parktan kopardým,
Aþk baþka nasýl olur sence aþk?
Bana yaptýðýn hiç bir þeye aldýrmadým,
Baþka hiç bir yerde mutluluk aramadým,
Aþk bu deðilse sence nedir aþk?
Sana bir gün derdimden bahsetmedim,
Üç kuruþluk borç için hapislere de girdim,
Acýlarýmý dertlerimi hep içimde gizledim,
Aþk bu deðilse sence nedir aþk?
Tüm arkadaþlarým içkiye düþkündü,
Çoðu zaten bu yüzden öldü!
En sonunda umutlarým da söndü
Sence aþk baþka nasýl olur aþk?
Þimdi benden millerce uzaktasýn,
Belli ki þen þakrak yaþamaktasýn
Elbette ki yaþamakta epey haklýsýn,
Bir telefonun yýllar içinde mi hatýrý yok?
Görüyorum çevrende akýl veren epey çok
Ne yazýk ki insanlýðýn artýk hükmü yok,
Parasý olanýn yalakasý hayli çok,
Bir selamlýk bile de mi hakkým yok?
Oðlumuza’ beni o adamla’ muhatap etme demiþsin!
Ben yoldan geçen bir serseri etmiþsin?
Tanýmadýðým bir kiþi senin için ‘O kadýn ’dese
Bilir misin ona neler yapardým?
Aþk bu kör olasý aþk karþýlýðýna bak,
Asarken bile sorarlar insana son arzun diye
Ama diler ama dilemez bileceði iþtir o asýlacak olanýn
Hep önüme engel diye içkileri mi koydun?
Ha onu da býraktým baþka ne kaldý?
Buralara baþkasýyla gelmedik,
Kimselerden haram dermedik
Baþkasýnýn yuvasýný germedik,
Bumu benim aþýnýn son meyvesi?
Lütfen ellerini biraz koy be baþýna
Geldin artýk kýrk küsürler yaþýna
Heves duyma kimselerin kaþýna
Gülüyorsun kel diyerek benim garip baþýma
Dururken mi döktüm ben baþýmdan saçlarý?
Çatýyorsun hep o hilal kaþlarý
Yeter artýk dinsin gözüm yaþlarý
Bu yaþýmdan sonra koyma bir baþýma.
Ben de erdim epey birçok yaþýma
Biliyorum sen de her þeyi silemezsin
Ýçindeki o gurur bitiriyor seni bilemezsin
Onun için çaðýrýrým gelemezsin
Gel ne olur baþlayalým yeniden......
Saat sabahýn sýfýr üç elli sekizini gösteriyor þu an;
Þu anda yaným da yaný baþým da olmaný
Dünya da istediðim her þeyden daha çok isterdim.
Paradan yeni aþklardan yeni yaþamlardan
Sesini duymak ‘Ne haber Memo’ demeni
Bunlarý taþa mý söylemeliyim yoksa?
Bunlarý boþa mý söylemeliyim?
Yok ki kimsem senden baþka söyleyeceðim.
Ya bir de dinlemezsen bunlarý
O zaman ne yapmalýyým geçen yýllarý?
Resimlerimize bakýyorum günlerdir;
Her yerinde var memleketin,
Ama yok bir tane asýk suratlý resmimiz
Hep gülücük saçýlýyor yanaklarýndan.
Yoksa ben mi öðle görüyorum?
Sen de bak bir ara istersen.
Çanakkale de;
Antalya da þile’de kaþ‘ta
Bodrum da Muðla da manavgat ta
Saklýkent de ölüdeniz de kemer de
Trakya da ak deniz de ege de Marmara da
Ýstinye de üsküdar da kadýköy de gülhane de
Eminönü’n de galata köprüsün de taksim de barda
Çay bahçesin de vapurda gemide sandalda
Çiçekler arasýnda hayvanat bahçesinde
Müze de denizde havuzda karda kýþta
Ýlkbahar da sonbahar da yazda
Bizim resimlerimiz!

Çocuklarýmýz sadece ne eþimiz ne dostumuz
Dedim ya zenginin yalakasý çok olurmuþ
Epey bir yalaka sahibi oldun sonunda!
Tek baþýma gitsem þimdi ben oralara
Ege ye ak denize mavi tura çýksam tek baþýma!
Kimi atarým tekneden aþaðýya?
Biraz cesareti kýrýlsýn yüzme öðren sin diye?
Zor gülüm be zor etim kemiðim olmuþsun
Tüm zerrelerime sonuna dek dolmuþsun
Yýllar olmuþ bir bütünüm olmuþsun
Aþk var mý aþk bundan öte aþk sence?
Sýfýr dört kýrk yedi olmuþ saat
Nasýlda geçiyor zaman hýzla son yolculuða!
Bence azalýyor yaþam deðerini bilmeli.
Kaçýrmadan bu son trene binmeli.
Bir gün sonra, cumartesi yirmi bir mart.
Dost göze düþman ayaða bakar derler
Ben hiç merek etmedim ayaðýnda ne var diye
Ama sen beni hep ayakkabýlarýmla yargýladýn!
O zaman kim dost kim düþman acaba?
On ikinci günü ayrýlýðýmýzýn
Yine tek bir ses yok senden
Ne bir telefon ne bir kýsa mesaj.
Hiç koydun mu kendini benim yerime?
Sen sevseydin beni delice
Ve ben selam bile vermeseydim sana
Nasýl bir acýdýr bilir misin acaba?
Artýk bir haber beklemiyorum sen den
Kaðýtlar dan fal da bakmayacaðým!
Nasýl olsa aramayacaksýn
Fallarda çýkmayacak nasýlsa!
Cumartesi saat on yedi on beþ.
Ýlk kez A.E.G duraðýn da göz göze gelmiþtik seninle
Okula gidiyordun nasýl da alýverdin aklýmý baþýmdan
Ta o anda düþlerime girmelere baþladýn
Sonra çektik gittik seninle beþ parasýz
Baþkalarýný dinlemedik
Þimdimi akýl verecek baþkalarý?
Gerçi çok zor yýllarýmýz oldu
Sevmedi kader bizi
Aydýnlýk etmedi yollarýmýzý
Elimizden tutanýmýz da olmadý üstelik
Hep acýlar hep acýlar!!!!!!
Sonra Ulaþ’ý mýz geldi dünya ya yine açlýklar yine acýlar
Az mý yalvardým Tanrýya sanýyorsun!
Az mý hayýflandým kaderime
Ve az mý çektirdim sana
Ama inan hiç istemedim.
Oysa ne düþler kurmuþtum sana dair!
Mavi yolculuklara çýkacaktýk seninle.
Güzel günlerimiz olacaktý......
Geçip gitti o acý günler
Býrakmadý peþimizi çekemeyenler
Çýktý her yerde karþýmýza
Öylesine inanmýþtým ki aþkýmýza
Yýkýlsa dünya bir þey olmaz diyordum!
Olmadý EMOÞ’ um
Yýkma bu aþkýmýzý
Her þey yýkýlabilir dünya da
En görkemli yapýlar bile
Aþklar asla EMOÞ’ um
Yýkma bu aþkýmýzý........
Cumartesi saat on dokuz elli bir.
Sana diyeceklerim var aþkýmdan yana
Birazcýk olsun beni anlasana
Bir þans ver ne olur bu arkadaþýna
Son bir kez olsun aþkýma inan sana
Yapamazsýn dediðin her þeyi yaptým
Tanrý’dan bile sana çok taptým
Geleceksin diye yollara baktým
Ama sen kendini beni de yaktýn.
Hayat deðmez aþkým baþka laflara
Çevirdin beni sonun da aptal saflara
Beni bir kez olsun telefonla bari arasana
Bu kadar acý yetmez mi döktüðüm bu yaþlara.
Seni hep sevdim ve seveceðim
Asla baþka kollar da görmeyeceðim
Kollarýndan baþka yerde ölmeyeceðim
Ne zaman gelirsen gel bekleyeceðim.
Bu aþkýmýn yolu yok baþka bahara
Kapadým kalbimi tüm yalanlara
Hep kinim olacak bizi ayýranlara
Artýk içki þiþesini bile görmeyeceðim.
En sonun da þair de yaptýn ya beni
Þiir gibi görüyorum bu olup biteni
Gözüm görmeyecek yitip gideni
Yeni mutlu günlerimizi bekleyeceðim...
Tanrýdan dileðim son ayrýlýðýmýz olsun
Gelecek günlerimiz sevgiyle dolsun
Kötü gözle bakanlarýn gözü kör olsun
Seni seviyorum demeni bekleyeceðim.
Cumartesi yirmi sýfýr altý....
Seni benden soðutan neyse ne olsun
Deliðinden bulup çýkaracaðým.
Yeter ki yeniden aþkýmýz olsun
Her þeye yeniden baþlayacaðým..
Yeter ki bir kerecik bana tamam de
Elimden gelen için uðraþacaðým.
Seni mutlu kollarýmda gördüðüm anda
Acýlarýn hepsini unutacaðým..
EMOÞ’ um her þeyim aþkým sevgilim
Dediðin her þeye katlanacaðým
Yeni den yollara düþmemek için
Senin kollarýn da yaþlanacaðým....
Bakkalda bir paket sigara aldým
Sabaha dek onlarý tüketeceðim
Sigaranýn son dalý bittiði zaman
Hayatýmdan onu da çýkaracaðým
Sebebi gönlümde sana yer kalsýn
Bir de artýk kokusunu duymazsýn
Sigara kokusu bittiði zaman
Her þeyimi aþkýna adayacaðým..
Cumartesi –saat yirmi mi dört
Daha yolun sonunda deðiliz ve her þey için geçte deðil.
Þu gururunu bir yana býrak lütfen;
Býrak bari kalan günlerimizi baþkalarý için deðil
Kendimiz çocuklarýmýz için yaþayalým
Hani onlar bizim her þeyimizdi?
Gel aþkým bir þans istiyorum senden
Ben seni hiç tek baþýna býrakmadým ki
Sen de býrakma beni tek baþýma.
Sensiz bir yaþamý istemiyorum
Cumartesi- saat yirmi kýrk bir.
Sona doðru yaklaþýyorum sigarada da
Son iki dalým kaldý yalnýzca
Sen olsan yanýmda zor olmazdý da
Yarýna birazcýk zorlanacaðým
Zor gelecek ilk baþta sigarasýzlýk
Telefon etmeni bekleyeceðim
Aramayacaksýn tabi ki beni
Boþ gözlerle telefonu yoklayacaðým.
Ama diyeceðim sabret memoþ’ um
Sabret nasýl olsa EMOÞ’ un yolda
Umarým gecikmez bu bekleyiþim
Bu lanet içkiyi içmeyeceðim
Ama gecikirse senin geliþin
Epey daha acýlar çekeceðim.
Ýþte yaktým son sigaramý da
Yakýn geliþini bekleyeceðim,
Yeniden birlikte olursak senle
O iki laneti artýk içmeyeceðim..
Cumartesi-saat yirmi üç sýfýr sekiz
Havalarda bir acayip bir güneþ açýyor
Bir yaðmur yaðýyor aniden
Ve senin özlemin her dakika çýð gibi büyüyor içim de,
Hiç aramayacak mýsýn beni?
Bir telefon bir merhaba!
Ne zaman döneceðini bile bilmiyorum
Aðýrlýklar altýnda gibiyim Yaþam eziyor beni.
Uyku tutmuyor geceleri
Ne kadar sürecek bu acý nereye kadar?
Bilebilsem ne olacaðýný,
Bile bilsem aklýndan geçenleri,
Þiþli etfal geliyor aklýma;
Ulaþ’ýmýz doðmuþtu
Rehin almýþlardý seni parasýzlýðýmýz dan!!
Nasýlda inletmiþtim oralarý?
Ýstinye’ye gitmiþtik oradan
Esat koþmuþtu yardýmýmýza
Sen onu da sevmezdin
Ýçki içiyordu o da
Bir arkadaþýný yollamýþtý Ebe’ydi
Nasýl bir leðen dolusu su almýþtý senden
Yaþama dönmüþtün yeniden
Bir parkta öldü Esat
Donarak
O sevdiði çocuklarýný son kez kucaklayamadan!
Erten vardý o da içkici az mý çekti kahrýný Ulaþ’ýn
Sonra Erdek geldi aklýma
Yine peþinden koþtuðum
Göbeðin den þampanya içmiþtim!
Yaþamdaki en büyük zevkimdi o þampanya,
Þimdi aklýna gelmem de
Geldiðinde belki
Diyorsundur yanýndakilere
Ne salaklar var hala dünyada
Ama benim aklýma bodrum geliyor hemen
Parasýz aç kaldýk orada iþ adamý oluvermiþtim bir anda
Devre mülk tanýtýmýna getirip sizi
Yemek ýsmarlamýþtým!
Sonra kaçmýþtýk oradan.
Sence aþk baþka nasýl olur aþk?
Sen beni aklýna estiðinde terk ettin
Ama ben seni hiç tek baþýna býrakmadým
Yaþamýmda sen olmayacaksan
Benim çabam neye yarar ki
Yalaka sahibi olamadýk biz
Esat’ýn yoktu
Ertenin yoktu
Benim hiç yoktu
Hiç zengin olamadým ki
Pazar saat-sýfýr on üç
Telefon çaldý özel numara
Kapalýydý telefonum özel aramalara
Sýrf sen ararsýn diye açtýrmýþtým yeniden
Önce acaba hangi banka dedim
Sonra boþ ver dedim açtým
Sesini duyunca kalbim yerinden hopladý
Beklemiyordum arayacaðýný
Farkýndaysan bir þey konuþamadým önce
EMOÞ’ umdu arayan Allah’ým
Fýrça atmak için bile aramýþ olman
Kalbimi aldý götürdü yerinden
Allah’ým bu ne güzel bir ses iþte benim EMOÞ’ um
Bana yeter bu telefon günlerce
Buydu tek yapacaðýn aslýn da bir merhaba
Þimdi benim yerimde olmaný isterdim
Mutluluðumu görmeni
Yaþama yeniden sarýlmamý görmeni isterdim.
Kaþ geldi aklýma birden
Çatý katýnda bir emekli öðretmen
Balýk piþirmiþti bize
Karþýda yunan adasý,deniz de yakamozlar
Yýldýzlarla dolu bir gökyüzü
Ve seninle ben baþ baþa.oradan Alanya ya gitti aklým;
Bir eski jip yolculuðuyla daðlara týrmanmýþ
Derenin üzerinde yer minderine oturmuþtuk;
Ne güzel günlerdi onlar!
O günlere yeniden dönebilecek miyiz?
Sonra dalaman’ a doðru yol aldým
Hep akýllý geçinirim ya,
Nasýl saatlerce uçak beklettim sana dað baþýn da
Bir çay bahçesinde!
Olsun be gülüm bunlarda yaþanacakmýþ ve biz yaþadýk.
Dünya da sevmek suçsa evet sevdim suçluyum,
Ama bende Leyla yok ben yalnýzca mecnunum
Aþkým için bilmem çöller de dolaþacak mýyým?
Yoksa tanrý bana acýyacak yine sana kavuþacak mýyým?
Denedim kaç kere senden ayrý kalmayý
Senin olmadýðýn bir Dünya’ bulmayý
Unutturacaksa cehennemde kalmayý
Ama ne yaptýysam yine sensiz olmadý
Kalbim bir parça bile huzur kalmadý.
Þimdi ne yapayým sensiz olmuyor
Dünyalarý verseler yerin dolmuyor
Hiç bir þeyle inan yüzüm gülmüyor
Sana olan sevgim bir an solmuyor.
Dünya’nýn hepsini bana verseler
Melekler önüm de dize gelseler
Hafýzamdan seni hepten silseler
Yüreðim de iþlisin aþkýn gitmiyor.
Bu zamanda var mýymýþ böylesi aþklar
Yatarken unutsam sabahtan baþlar
Dinmiyor gözümden bir türlü yaþlar
Benim bütünüm sün acýn bitmiyor.
Sonun da bir kýrýk kalp kalacak sana
Bunun senden baþka herkes farkýn da
Aþka yenik düþtüm yaþým kýrkýn da
Sen ne desen de benim aklým almýyor.
Sevgim aný olarak kalacak sana
Bir kerecik olsun sen anlasana
Ýnsan bir merhamet eder insana
Seni unutmaya kalbim varmýyor.
Sen þu Almanya ’ya gittin gideli
Aklým karmakarýþýk gönlüm deli
Baþýmda esiyor sevdanýn yeli
Olmuyor gülüm sensiz olmuyor.

Býraktýðýn anýlar içimde saklý
Sanýrým yaþam da kader hep haklý
Senden ayrýlýklar beni hep yaktý
Sen yanýmda olmadan sabah olmuyor.

Dünyalar güzeli iki oðul býraktým
Acýlarýn tümünü peþime taktým
Hatlar yüzünden bu aþký yaktým
Sen olmadan dünyanýn tadý olmuyor

Aðlamak çözümdür sandým önceden
Hislerimi yazdým sana bu günceden
Böyle olacaðýný bilsem önceden
Kapýnda kul olurdum ben geceden

Sana bu son yazdýklarým olacak
Yakýn da sensiz ömrüm dolacak
Gittiðim yerde hep anýmýz kalacak
Geçen günlerime doymayacaðým.

Býrak son bir kere mutlu olalým
Eski acýlarý bir kenara koyalým
Beni affet hep yanýn da kalayým
Sensiz cennete de doymayacaðým
Pazartesi saat yirmi üç elli sekiz
Yazarlýðým tuttu ya yýllardan sonra
Senin için yazmaya doymayacaðým
Bir gün beni sevdiðini anýmsayýnca
Ne yazýk ki dünya’da olmayacaðým
Býrak son günlerim koynun da olsun
Þu aptal gururun biraz uzakta dursun
Bizi çekemeyen çiçekler solsun
Bu taþlarý koyma artýk benim yoluma

Sensiz geçen günlerin deðeri var mý?
Ayrý geçen günlerin sence bir kar mý?
Mutluluðun dýþýn da baþka yol var mý?
Býrak yaþayalým birlikte kalan yarýný.

Sana yazdýklarým çok derinden
Yalaným yok dünya yansa yerinden
Koþayým ben yine senin peþin den
Þans ver bana kalbinin bir yerinden.

Belki sen de biraz piþmansýn
Ne de olsa benim gibi insansýn
Býrak isteyenler bizi küs sansýn
Kalan günler elimizden gitmeden.

Sanýrým bu sayfanýn son satýrý
Yok mu kalbinde aþkýmýzýn hatýrý?
Gel EMOÞ’ um bana bir son þans taný
Acýsýndan kurtar bir kerecik insaný.

Senin için her þeyi mi sererim,
Kaf daðýndan sana güller dererim
Ýstemezsen yine sonsuzluða ererim
Bu hayatta tek baþýna koyma insaný.

Aklýmýn erdiði bunlardý bende
Biraz insaf var mýdýr hala sende
Elimizde kalan aþk ta gidende
Dünyanýn hükmü kalýr mý sence?

Ben aþkýmýn olamadým farkýn da
Þu kahbe feleðin lanet dolu çarkýnda
Gel EMOÞ’um gelen günler bizimle
Bir ömür daha olayým ben dizin de.

Aþký anlamak gerekmiþ þair olmaya
Çok þeyler gerekli kayýplarý bulmaya
Þu dünya da yine dizinde kalmaya
Þeytana satardým tüm hayatýmý

Þimdi yatacaðým saat geç oldu
Birden yine içim hüzünle doldu
Bilemem ki orada saat kaç oldu
Gel seninle mutluluða koþalým
Pazartesi saat sýfýr otuz yedi.
Yirmi dört mart olmuþ,
Yani sen gideli on dört gün.
Þakamý bu yoksa
Ne zaman geçti bu kadar süre
On dört yýl sanki geçen.
Ve ben bu sürede iki kere sesini duyabildim,
O da fýrça yiyerek üstelik.
Ne zaman döneceksin?
Ne zaman dinecek acýlarým?
Atacaðýn fýrçalara bile razýyým.
Bir sarýlabilsem sana
Bir ellerini tutabilsem.
Gözlerine baka bilsem doyasýya.
Acýlarýmý saklýyorum içim de
Duygularým tarifsiz bir biçim de
Bir baþýna kaldým koca evin için de
Döneceðin günü sabýrla bekliyorum.
Baktým
Aktým
Yoktun.
Baktým
Çoktun
Yoktun.
Baktým
Yoktun
Yoktun.
Her kapý çaldýðýn da
Sen geliyorsun aklýma
EMOÞ’ um geldi diyorum,
Sonra biliyorum ki uzaktasýn
Yýkýlýyor düþlerim
Sanki bir tuzaktasýn.
Kokun sinmiþ yataðýn her köþesine
Yastýðýna yorganýna çarþafýna
Ama avutmuyor beni
Sen yoksun ki!
Alt banyoya iniyorum
Hayaller kuruyorum
En son birlikteydik orada.
Ne acý þey hayallerle yaþamak,
Elinde ki bir þeye uzanýp tutamamak.
Keþke sarýlsaydým sana sýkýca,
Koklayýp bindirseydim uçaða
Ama bir kahveyi bile çok gördün orada
Git artýk sen dedin git artýk bana.
Gittim ben de ardýma da bakmadan
Süzülen yaþlarýma aldýrmadan
Görenler benim için deli dediler
Belki gözyaþlarýma gülüp geçtiler.
Bilmezler ki akan yaþlar aþk için
Yitip gitmiþlerin kahrolmuþluðu için

Bunu anlamazsýn hissetmen gerek
Kalbim yok oluyor her gün giderek.
Bana son bir þans vereceksin biliyorum
Seven aþklar hep mutlu olsun diliyorum
Seni sonsuza dek kollarým da istiyorum
Bu son mutlu olacak artýk hissediyorum.

Kalbin de buruk bir yer olmasýn asla
Gel þu güzel boynunu omzuma yasla
Baþka bir gün dolmasýn gözüm hep yaþla
Gel benimle yeniden mutlu günlere baþla.

Seni hiç bir zaman kýrmayacaðým
Ne oldu nedendir sormayacaðým
Hiç bir þeyin üstün de durmayacaðým
Yeter ki EMOÞ’ um yeniden baþla
Birlikte doyalým seninle aþk’a.

Hiç bu kadar uzun yazý yazmadým
Aþkýn ile hiç bu kadar azmadým
Ardýndan hiç bir kuyu kazmadým
Gel EMOÞ’ um bu aþka yeniden baþla
Birlikte doyalým seninle aþk’a.





Sosyal Medyada Paylaşın: