Azrail dokununca tene
nefesin titremiþ ne önemi var
kentler yýkýlýyorsa içinde...
Kayboluyorsa son duman gözde
Belli belirsiz sis kaplýyorsa içinizde
Kasvet okyanusu ise bedeniniz
boyunuzun ölçüsü deniz olur
boðulur düþleriniz...
Zincirin halkalarýnda
üç harfli yalýn bir ’’Dön’’sesi
Kudüs’ü izliyorsa ifadesiz bakýþlarda.
Çaresiz bir çocuk sesi.
Tahta atýný yitirmez mi savaþlarda...?
Toplamaz mýydý ganimeti oysa
taþ atan avucu
sevgi ile okþandýðýnda çocuklar...!
Yazmak latif bir dokunuþsa hayata
Öyleyse sabah yeniden yaratýldýðýnda
uðra gece kondu sokaklarýna...
Derin mezar kaz ölmekte olanlara
Ya da bir gecelik dua ile gel
kalbinden aðlamaya...
Hiçliðin çölünde dilense de þair;
Gömülsün firavun arenalar.
Karýnca sümüðü olsun çýðýrtkanlýklar
Yarý ölü akrep düþleri bunlar...
Ferda Özsoy
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.