Çiy Damlası
Çocuklar sokaða bir parça rüzgâr getirse
Bu saatte kimseler geçmiyor burdan
Bu öðle sonrasý bir istisna olur belki
Sokak sen olur birden
Penceremde kocaman bir gül açar sanki
Yüzümde kocaman bir gülüþ
Sen aniden hissedersin beni
Bakmadan anlarsýn, sana sakladýðýmý o gülü yüzümde
Bakmaya korkarsýn bu yüzden
Anladýðýný anlamamdan
Sen yürümek istersin çünkü
Hapsolmamak çerçevesine penceremin
Bu yüzden hiç bakmazsýn yukarýya
Ýrkildiðin o an’ý silmeye çalýþýrsýn apar topar
Beni fark ettiðin o an’ý
Adýmlarýndan sýyýrmak için gölgemi
Gerçekten görmeye baþlarsýn birden sokaðý
Çiy damlasý görmüþ gibi ürperir
Çiçekleri hatýrlarsýn
Önceden görmediðin yüzleriyle her þey
Baharý hatýrlatýyordur þimdi
Penceredeki gölgemi görmemek için
Onlara sýðýnýrsýn
Yeni açan çiçek gibi gelir her biri
Ýlk kez görmüþsün gibi
Bu sokaktan ilk kez geçiyorsundur sanki
Üzerine vurmasýn diye gölgem
Yüzünü hayata çevirirsin
Hayat güneþin olmuþtur senin
Bense kaçmaya çalýþtýðýn gölgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.