Susarsýn
kederli akþamlar gibi
dilsizdir içine akan cümleler
dað baþý ýssýzlýðý çökmüþtür göðsüne
ki efkar
Aðlamak yakýþýr o vakit
güllerin solduðu gözlere
gelmiyordur
sýcak iklimlerden beklenen
Gazel döker takvimler
zaman, yalýn ayak koþarken yeryüzünde
bir bildiði vardýr elbet yazgýnýn
alnýna uzanan kýnalý ellerinde
ki kader
biçilmiþ bir kaftan
her mevsim dönümleri renk deðiþtirip
sen doðmadan evvel ruhuna giydirilen
ki yaprak
sonbaharýnda ömrün yel deðdikçe titreyen beden
köklerinde aðacýn doðumun ve ölümün
ki sandýk
geçmiþin saklandýðý kucak
serin serviler gölgeler
kar düþtükçe örtülen adýn
soðuk bir taþýn üzerinde mim
ve son...