Güz mevsiminde bir akþam yüzyýllar sonra
Dökülen yapraklarýn arasýnda bir kadýn öylece tek baþýna
Yapraklarýn en kýzýlý saçlarýnda
Aðlayacak birinin gülme çabasý çeðresinde
Bir hasbihâl kadar kýsa
Dünyanýn mazisi kadar köklü hikayeside
Yüreðinin ta derinlerinde bir çocuk
Yaralý coðrafyasýnýn tam merkezinde
Çocuk bir mucize
Bir armaðan tanrýsýndan
Çocuk lal
Çocuk suskun
Çocuk hamuþ
Sessizlik büyütmüþler aralarýnda
Konuþulmamýþ bir dilde
Keþfedilmemiþ bir alfabede
Bulmuþlar yepyeni bir dili ikiz solukta
Kadýn umutlu
Umutlarý kýrýlgan
Kadýn yürekli
Yürek yangýn yeri
Þiirime Leyla olmuþ kahramaným!
Biliyorum
Tozlu raflarýn ardýnda unutulan bir kitap kadar yorgunsun þimdi
Gel sultaným
Suskunuda koluna tak gel
Gel bakýþlarýna hasret kaldýðým
Vakt-i kerahat geldi
Gel geç otur karþýma
Ýki kadeh segâh dinleyelim seninle
Doldur Müzeyyen kadehleri
“Leyla bir özge candýr
Kara gözlü ceylandýr
Doyulmaz hüsn-ü andýr
Kanýlmaz bir içim su
Leyla, Leyla ah Leyla”
Kadehlerimizin dibini masaya vuralým
Baþka makamlarda kaybolanlarýn þerefinede içelim
Ýstersen körkütük sarhoþ olalým
Kahkahalarla aðlayalým istersen
Kimselere sövmeyelim gönül koymayalým bu akþam
Þiir konuþalým mý en sevdiðinden?
Sen bana yazdýðýn þiirleri anlat
Olmadý yazamadýklarýný anlat
Tek tek
Mýsra mýsra
Yorumlayalým her bir hecesini
Noktalý mý?
Noktasýz mý?
Ünleme ne lüzum
En iyisi mi bir virgül atalým
… (üç) nokta koyup sonsuzluða uzanalým
Yazarlardanda dem vurmalý bu akþam
Fikir iþçisi Meriç’in fildiþi kulesinde
Alev’in Kabusunu yorumlayýp Rüyasýna dalalým
Þafak’ýn Aþk’ýný teðet geçmeyelim
Þems’in 40. kuralýnda bir nefeslik mola verelim
“Aþksýz geçen bir ömür beyhude yaþanmýþtýr.
Acaba ilahi aþk peþinde mi koþmalýyým, yoksa dünyevi, semavi ya da cismani diye sorma! Ayrýmlar ayrýmlarý doðurur.
Aþk’ýn hiçbir sýfat ve tamlamaya ihtiyacý yoktur.
Baþlý baþýna bir dünyadýr aþk.
Ya tam ortasýndasýndýr, merkezinde ya da dýþýndasýndýr, hasretinde..”
Tutunamayanlarýn þerefine
Bir kez daha vuralým kadehlerin dibine
Sonra susalým
Bir barýþýp
Bir küselim
Kandýralým birbirimizi
Çocuklaþalým gel biraz
Hiç tanýþmamýþ gibi yapalým
Bir merhaba ile yeniden baþlayalým
Kendinizi tanýtýrmýsýnýz desem:
„Bana can veren SEN!“
„Seni kýlavuz edinen BEN!“
“Ziyadesiyle memnun oldum”
“Bende memnun oldum efendim”
Son bir defa
Sun kadehleri bize Müzeyyen
Bu akþamý en iyisi mi biz Leyla ile tamamlayalým
„Aþýklar levend olsa
Sevdalar kemend olsa
Birbirine bend olsa
Ele geçmez o ahu
Leyla Leyla ah Leyla“
Özlem‘inin kaleminden…
Basel, 2013-09-06 KAYIP YALDIZ