MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Anne Günü! Beni Sorarsa? Gitti der misin?
Leylà ÇAKICILAR

Anne Günü! Beni Sorarsa? Gitti der misin?



Neden mi? Neden olacak…

Terleyen avazlar o mu dediler
Tanrý’dan kaçmýþ bir rüzgâr diyelim
Üþünen günde ürperen omuzlarým buz kesti

Ah! Allah’ým ah! Ama sen hiç benimle olmadýn ki
Gününde ve gecende söylemek için çýrpýndýðýmda
Baðýrdým! Siz yoktunuz
Size soruyorum yaþadýðýmý görüyor musunuz?

Sen utanma senin gününden Anne!
Anne dediðin günsüz olmalý
Senin gibi
Andýrsýn beni sana, seni bana

Benim bir gizli bildiðim var
Saklayayým mý, söyleyeyim mi derken
Ne anne günü, ne de bayram var
Pýr pýr etme yüreðim
Yaþamanýn bedeli bu kadar aðýr olmamalý
Aþk olsun aþk olsun! Sana tanrým aþk olsun

Anneler günü kapýyý çalýyor açma
Baþýmý göðe kaldýrdým bir yýldýz kayýyordu
Yumdum gözlerimi sýmsýký
Ýçten bir ses diyor ki dilek tut sabret
Derim ki böyle gidecekse bu dünya
Kalan günler haram olsun bana

Bir þey var sinemde bir yandan öbür yana devrilen
Herkesin uyuduðu saatte kapýný çalan yüreðimdi
Hem sana geçmezse kime geçer sözüm
Sesli harflerle sükut sedalar vardýr ki onu yalnýz rab duyar
Biliyor musun Tanrým! Senden ummazdým bunu
Tanrým benim annem üvey kýzýn mý?

Sýrrýna doyulmaz, zulmünden kaçýlmaz
Bütün çehrelerden arýnýk
Tabiatýn bakiresi, ýþýðýn gövdesi, mavi denizin yüzü
Nasýl anlatmalý
Sen beni yaratmadýn baþkalarý gibi
Hep böyleyim doðduðumdan beri
Zamanýn sonuna dek sürecek mi?
Umulmadýk bir ses ya da sözle
Þöyle bir çözsen dilim anlatsam ona yýllarýn birikimini

Her neyse…
Kalbimi çok derin kazdýn
Isýtan güneþ dalýnda buz kesti dilim
Tanrým, bunu bi gözden geçirsen
Hiç bir okul öðretemedi bana konuþulan dili
Anne demeyi öyle düþledim ki yitirdim gerçeðimi

Bir dram anlatacaðým sana
Dram nedir, bilir misiniz?
Efkâr demler tümceleri
Bir fýrtýna patlar kulaklarýnda
Teninden bir ýrmak geçiyor
Taþlar pýrýl pýrýldý ayna gibi
Yüzünün yarýsýnda yaþlarý gördüm
Delinin ýrmaðý gibi
Býraksa, taþlar kendini ikiye bölecekti

Can ateþi soluk bölüþür yaþanmakta olaný
Uçtan uca tersyüz edebilirdi ýrmaðý
Duygular düþünceler yýðýn yýðýn umutlarý emzirir
Ah o hiç dinmeyen rüzgâr
Saçlarý gibi yüreði darmadaðýndý
Göðsü eðik göðüs gerer rüzgârlara
Neden?

Tanrý der ki
Dolu vicdan eðik durur
Ne aradýðýný bilmeyen kullar bulduðunu anlayamaz
Kulu mutlu etmek zor biraz, gözleri doysa gönülleri aç
Muhabbet faslýnda þarkýlý bir masadýr yaþam
Kimi söyler, kimi çalar
Kýsa bir kafiye zamanýn adlarý aynada bir çizgi gibi
Þen hatýralarý çekip alýr rüzgâr rehavet çöker
Hangisini dert sandýn

Ödünçtür o anaç sana
Görmen için göstereceðim gerçek yüzünü sen dur
Benim ötemde sözünü ettiðin kadýn ay ýþýðýndan gözyaþý düþer
Bir dua ince ince mehtaba siner
Bölüþün yaþanmýþlarý
En derin uykusunda
Yüreðinin atýþýný kolla bileðinden öp
Ýki kalp arasýnda masum bir bað var
Ýstediðin ne varsa hadi duyur ona

Neler oluyor bu cihanda sormak istedim
Saydam berraklýðý þafaðýn kraliçesi
Tanrý gömülü sinesinde vicdanýnýn terini siler
Güneþ süzülüp kirpiklerim ýsýttýðýnda
Uyandýrýr beni

Ellerim
Yüreðinin perdelerini açýyor
Kalbi ne uykuda, ne de uyanýk
Yüreðinde eriþilmezlere ulaþýr içimdeki ismi
Orada kendimi gördüm katan çarpar
Bir yanýnda ýþýl ýþýl görkemli bir yaþam cümbüþü
Tenha ücra yerlerde
O beni sevdi benden daha fazla

Sözcüklerim üþüyünce anladým
Hep benim içindir neden bana anlatmadýn?
Acýklý çok çoðu avuçlarýna býraktý lal oðlun
Mehtaba bürünmüþ siyah geceleri koynuna aldý
Rabbim bol kaynaðýndan seni nasiplendirdi
Önce beni emanet etti sonra sabýrla destekledi
Ekledi þefkati, dayanmayý, direnmeyi
Hüzün dünyasý yýpratamadýðý

Tanrý biliyor beni aþký gibi yaþadýn
Seninle ne dert gelir ne hüzün bana
Tüm yollarým sana çýkar, kudret diyarý
Sen benim Anne dediðimi bile duymadýn!
Bir gece usulca rüyana geldim, duydun mu geliþimi?
Duydun mu sesimi sevdiceðim?
Bir tek senin bildiðin sözlerle dolu yüreðim

Bak! Canýmýn yongasý için için sen yüreðinin sesini dinleyenlerdensin
Sen beni yeter ki çaðýr ben duymaz olur muyum?
Aðzýnda hala bebek nefesi hepsine deðer
Doðduðundan beri
Tanrý her an anýmsar bizi
Yirmi yedi yýllýk sýr kâtibi

Tanrýmýz büyük amenna
Þakaklarýmý sarsmakta
Yüreðimdeki akýl kesildi
Yar ab emanetin bir canim var onu al
Utancýmdan bakamam sana
Sil alnýmdan utancý

Duraksadým bilmiyorum
Bize söyle
Kaldýrdým yüzümü geceye
Yarý alaca bir gece düþün
Orada, yalnýz ay vardý, yýldýzlar karatýný ölçüyordu
Anneliðin kutsallýðýný kanun yaptý, yeniden yazdý
Ona bu özellik bizden kalsýn

Gün gibi, güneþ gibi,
Ay mehtaba düþtüðünde
Gün sabahý sardýðýnda
Topla; beni koy yanýna!
Baþka ten uymuyor tenime
Sensiz cennete bile girmeyeceðim
Annesiz günleri de ben yaþatmam kendime

Allah bilir ya, ne saklayayým
Tüm anneler baðýþlasýn
Buda benim Annemin farký olsun
Annemin haklarý keþke tartýlabilse
Sizde takdire þayandýr derdiniz!
Bu görkemli annelik tacýnla
Yirmi yedi yýllýk annemi, yýlýn Annesi seçtim, taçlandýrdým!

KAYIP YALDIZ

……………………………………………………………………….Umut masalý diyelim
O mu dediler
Öyle beylik sözlere gerek yok sahiden daha bir gerçek

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.