Sesimi duymak istiyorum!
Uçurumun en kenarýnda durup yýldýzlý geceye
Baðýrmak istiyorum avaz avaz
Ben bu âlemin doðasýna hoþ gelmedim
Can havliyle düþmek istiyorum içimdeki boþluða
Düþündüðümü iþitmek istiyorum
Ýçimde besler büyütürüm
Dram dili örneðin
Yeter ki yüreðimi kanatlandýrsýn düþte olsa da yeter
Salt gece meydanýnda tek perdelik bu oyun
Her ne olursa olsun ispat edeceðim yeteneðimi
Her þeyim tamam da bir rolüm noksan
Çaldým gecenin kapýsýný
Kuruldum hayatýn en mütevazi sahnesine
Kesilmiþ bir bilet vardý avucumda
Sað cebim, sol cebim, titredikçe sen elim
Nefes aldým sürece bana kim olduðumu unutturmayacak
Çaresizin çaresidir, umutsuz umudu, kanatan yara
Göz göre göre dayançda benden pes diyor
Ben senden sonrada savaþýrým
Dedim mahzen deðil ya hep kuytular
Hala þiir yazýyor, vazgeçmiþ deðildi þairlik
Gün çekilse gök kubbesi dönse siyaha
Hafif bir safiyetle her zaman kötünün içinde beteri kýstas alýrdýlar
O nazire sanatý öyle bir merak ki
Bu yüzden þairler biraz mahçup, utangaç ve ürkek yaþarlar
Bu dünyanýn güzelliði için, kendi için
Her türlü güçlüðe ve ölüme hazýrlar
Bende elbet bir gün kasvetle uzlaþýrým
Gözyaþý lisanýnda dudaklarýmdan akanlar kendine böylece cisim bulsun
Olmaz bu kadarýda fazla ya
Acýlar heyecanlar kavuþmanýn ardýndan bitiyor
Ýçimde yârý canlý yarý cansýz efkârlar
Gel gör ki kýrk yýldýr sanki vardýlar
Sözelle buluþtum aya giden yolda
Munis bir kardeþ gibi dinledim eziyetin sözünü
Canlý bir bomba gibi hýzla fýrlattým kendimi tam ortanýza
Ahvalim atmosferin üst katlarýnda çarpýþýmda
Yaðmur olup yüreðe dökülür bir hikâye anlatýcýsý gibi
Sýnýrsýz bir hiçlik ülkesinde beleksiz ve amaçsýz içsel bir çabaydý
Ýnsanýn kendi dipsiz kuyusuna eðilip bakmasý gibi
Bir garabet vardý özümün gizinde
Kara peçenin arkasýndan süzülüp geçerken gölgem
Neon ýþýklý havuzda gökyüzü yansýyordu
Duvar saatinde yeni bir dakika eskisinin yerini aldý
Gözlerimi kapatýp uykuyu çaðýrdým hülyaya daldým
Ýki büklüm baþýný yere koyan bir kadýnýn bin duasýyla dünyaya geldim
Merhametin eli üstümde, öyle büyüdüm
Fenalýklarý kaldýrdý gönlümün ulaþamayacaðý yerlere
Dinle dedi! Sana son bir nasihat edeyim
Hatýrdan gönülden geçici olma
Ýncitilsen de sen, incitmeden öte dur
Ýnsan kendine aðlar, sense herkese aðla
Sýrtýný dönüp ekmeðini yeme
Ayný kaptan aþ yemeyi iste
Dediði dünmüþ gibi aklýmda
Yüce yürekli bu düzende senin nasihatlerin beþ para etmiyor
Saçlarýmla kopup düþüyor verdiðin bütün deðerler
Ýçimi titreten girift bir korku
Âbý hayat! Seni ihya etmek kabil midir ki?
Ne fakir bildin ne fukara
Aldýn gençliðimi!
Ödeþtik!
Bu son saygý duruþum sana
Ölümdende korkmuyorum ben
Bir kefenim var! Çýkýmýn içinde
Debdebe istemem yeter ki alkýþ tutmayýn ardým sýra
Göz ucumda bir damla
Sen, erken kefenlenmiþ gençliðimsin
Sizi temin ederim
Bütün aldýklarýnýn içinde bu gençlik en masumudur
Bir gececik uyusam
Uyku gözlerimi týrmalasa
Uzaklaþmasa rüyalarým benden
Karanlýkla kesiþtiðim yerden Ay’a dönsem yüzümü
Güneþi karþýlayan erguvanlarý düþlesem
Rüzgârlarýn en ferahlatýcýsýný davet etsem
Sevaplarým rüzgârlara kanat çýrpýp esse
Yükselse göðe, yaðmur olup düþsem yine yüreðe
Merak haklý çýksa da
Teselliye desem ki
Elbet bir duyaným olur benim de
Öyle severekten derim ki
Þayet ömür müsade ederse
Gün çekilecek düþün yanaðýndan
Ay kucaðýna kývrýlýnca gece
Yeni rüyalar görürüm belki de
Sönmüþ yýldýzlarýn tozlarýndan
Savaþsýz, günahsýz, bir dünya düþlemem yeter
Durun bu ne bunaltýcý düþünsel diye düþünmeyin
Bende sizin gibi kimselerden biriyim
Hem þu mavi kubbenin altýnda maslahat deðeri söz kaldý mý ki?
Sorup, susmalý
KAYIP YALDIZ