Geçen her ân bir iþkence bir zulüm
Sabýr dokurum zamana umut biçilmez
Bir adý ayrýlýktýr bir adý ölüm
Sýrattan keskin vuslat köprüsü geçilmez
Ayaðýma takýlýr sabahlar geceden katran karasý
Bir bekleyiþ ki sanki kabirle mahþer arasý
Ancak toprak örter dünyada kapanmaz yarasý
Bu çaresiz derde bir devâ seçilmez
Düþümde bile görsem yollar ikiye ayrýlýr
Her þiir bir intihar, sonunda hep kalem kýrýlýr
Iþýklar söner yýldýzlar dökülür, sanki gök yarýlýr
Karanlýk dünyama bir ýþýk huzmesi saçýlmaz
Ne yana dönsem karþýmda o güler yüzün
Çocukluktan miras içimde büyüyen bu hüzün
"Duam’dasýn" olsun ben ölürken yine son sözün
Bir ecelden bir de hayalinden kaçýlmaz
Gece olur birden hatýralara emir verir
Savunmasýz kalbimi tam ortasýndan vurur
Zaman durur, sanki göz pýnarlarým kurur
Gitmek isterim semâya bir yol açýlmaz.
05.09.2013