her þey
nefes nefeseydi günün týrnaklarýnda
vakit ise hiçbir þeyin içindeki güneþe sýrdaþtý
dirençli sevaplarýn dualarý gibi
aydýnlýktý hiç durmadan gelen yarýnlar
ama hislerin koynunda
sözsüz yaþamaktý adýmlarýn hileleri
yürüyordu depreþen duygular
gölgelerin nöbetlerine doðru
sessiz kalýyordu ergen özlemler
hem de kendi ýþýðýna
kýsýtlýydý
kendi avuçlarýna kurban edilen aþk
bizim vaktimiz var
ýslak sabýr buketlerini serip kurutacaðýz
nefes alan ruhun altýnda
kýrýlýnca gölgeler
zaman kendi ayak izinde
özgür kalýr sevgili....
....