LEYLA
Meyden damlayan
Sýzýydý karýþýp durduðu…
Ýçmekten deðildi sarhoþluðu
Geçememektendi kendisinden.
Ýsminden deðil;
Cismindendi Leyla’lýðý…
Dingin ayazda çýkmýþtý iki solukluk,
Yapayalnýz bir yola…
Kayýp mevsimlerin ardý sýra
Sýralandý önünde gün ile haftalar.
Dizildiler erdemmiþ gibi…
Kuþ uçmayan kervan geçmeyen
Kuytularýn en baþýna…
Koptular yerden, aldý baþýný gitti her þey elden…
Bir süre sonra akla geldi, neredeydi beden?
Lakin ne sazdý aranan, ne de yazdý bulunan.
Koþtu o yüzden, bulmak için kayýp olan þeye.
Rastlayamadý. Kalakaldý…
Boynu bükük tek baþýna…
Koþtu yeniden nefesi kendisine yetene kadar…
Leylaydý…
Biraz insan, biraz da candý!
Biraz umut birazda hederdi gözlerinden süzülen.
Yaþamaktan doðan bir kederdi sýrtýnda taþýdýðý…
Biraz insandý, bazen de darma duman bir tufan…
Eksilenlerin ardýndan atarken son kemendi,
Ýsabet ettiremedi ýskaladý hedefi.
Kahkahanýn son nöbeti tutuyordu þimdi ensesindeki nefesi.
Dudaklarýna yerleþen kahkahalar sahtekârlýktan
Ýçeriyi boylamaktan korkuyorlardý.
Kendi suretlerinde kaybolmuþ gülüþleri geçiriyor,
Siper ediyorlardý Suratlarýna geçirdikleri maskenin erdemini.
Yeni hikayeler yaratýyorlardý baþý sonu belirsiz.
Mum ýþýðýnda asýlý nice düþler yaratýyorlar ve
Kendi ceplerinden aþýrýyorlardý küçük avuntularý…
Gölgeleri çekip atýyorlardý karanlýk kuytulardan.
Sýðamýyorlardý hiçbir hayalin içine.
Ve savruluyorlardý bir küheylan gibi ortalýða…
Anlattýklarýnýn izlerinden ayrýlýp kayboluyorlardý bir garip yerde.
Sorgulara çekiliyorken adlarý baþka karanlýk bir kuytuda
Sevgilerin kucaðýna sýðýnýyorlardý acele ile.
Ve bir isim geliyordu akýllara
Ýsminden deðil,
Cisminden
Leyla…
maide özgüç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.