BENİ YETİM OYUNCAKLAR ÜLKESİNE GÖMÜN

/bunca ölüm varken
insan kendine aðlayabilir mi?/



bu gece sen uyurken
bilmiyorsun

kaç ölüm çiçek açtý
ak bulutlar’dý kefeni
kaç kurþun vardiya deðiþti
kaç anne mezar kazdý
hiç kapanmamýþ gözleri aðýt yaðmuru

kýrmýzý bir ülkeden geçiyorum
mevsimi yok
çocuklarý yok
sesin izi bile yok
simsiyah bir tül örtüyor eskimiþ yüzleri

bu gece sen uyurken
bilmiyorsun

mavi göklerin kirleniyor
kan ve savaþ dalgýçlarý onlar
ellerinde ebruli ölü çocuklar
toprak son sýðýnak Eylül sýtmasý

korkuyorum insanlarýn vahþetinden
özgürlük korkutuyor artýk beni
korkuyorum demokrasiden
çünkü,karanfil daðlarým var benim
savaþmayý bilmem


/tanrým! yalnýz çocuklar için ölebilirim
annemin kalbi barut fýçýsý/

beni yetim oyuncaklar ülkesine gömün

ey! kýtalar ötesi
S/ilahlar tutuþtursun cehenneminizi





Naz Boyacý

Seçici kurula ve þiirime yorumlarýyla katký sunan ,okuyan tüm þiir dostlarýma TEÞEKKÜR EDERÝM !..SONSUZ SEVGÝLER...

Sosyal Medyada Paylaşın: