''O'' Yaradandı,kulları yaradanı anmadı..

’’O’’ Yaradandý,kullarý yaradaný anmadý..

Kirletilmiþ yaþamlarýn soluk aþk nöbetlerinde
Karanlýktan ödünç alýnmýþ faydasýz bakýþlar
Nakýþ gibi örüyordu sýzlanan geceyi
Yüreðime huzurdan zuhur eden bir sessizlik indi
Konuþan gözlerim bile konuþmama adýna yeminler içti
Zeytine ve kuru üzüme and ederek;
Sustum,alacakaranlýk menziline ilerlerken...

Kisfeye bürünen ruhumun bedeni ile,
Aþk’a yükselme telaþýnda p/aklýyorum kendimi
Baktýðým her yer teneþirden bir parça
Uçurumlar kirpiklerimden düþtü bir gece yarýsý
Haykýran geçmiþ bir gençlikti;
Dudaklarýmda kekeme söylemler küf’ü býrakan...

Dünya telaþý ile tutþturduðum zamanýn
Kýnýndan çýktý tüm saniye dolu nefes soluðum
Büktü boynumu ’’O’’nsuz geçirdiðim zaman
Ve,Sustu içimin kainatý,sustu insanlýk adýna...
Ýdamlýk düþlere ramak kala ’’sustu’’....
Ýçimin endazesi....


Aslýnda bu sonsuz bir susuþ deðildi biteviye
Dünyaya susmak ve yaradana konuþmaktý ölesiye
Ve geceye yüz sürmüþ bir akþam üstüydü,
Þiirin alnýmdan topraða helal bir dokunuþla düþüþü...
Zaman yüreðimin avuçlarýna saniye saniye RAHMANý sayarken
Ýçimi kükretirken ürpertici cehennem
Ver ya RABBÝ ’’KUR’ANý sað elimden.

Serdar Özyanýz
Sosyal Medyada Paylaşın: