Yanlýþ yerdeyim ben, anladým
Ne kadar tanýdýktý oysa yollar
Umursamadým köþe baþýndaki o aykýrý gölgeyi
Binde bir rastlanan bir garabet abidesi gibi
Bir tebessüm yerleþtirdim onun için
Dudaðýmdaki acýma dolu o kývrýma
Yürüyüp yanýndan geçmeden önce
Nerden bilebilirdim ki her köþe baþýnda varmýþ öylesi
Aykýrý olan da benmiþim, gölge olan da
Gerçek olamayacak kadar yalnýzmýþým buralarda
Yollar hiç de aþina yerlere çýkmýyormuþ
Ben geri kafalýymýþým meðerse
Baþým açýk, kollarým güneþle haþýr neþirlerin esmerliðinde
Öyle hiç de üzerine kuma getirileceklere benzemesem de
Ýki adýmda bir önüme çýkan barlarý koymadýðým için
Yaþantýmýn orta yerine
Yobaz diye aþaðýlanan insanlarla sýrf bu noktada buluþtuðumdan mütevellit
Bir sýnýflamaya tabi tutulmuþ durumdayým ne zamandýr
Mahalleye taþýndýðým ilk gün
Köþe baþýnda karþýma çýkýp
Buralara iliþkin küçük çapta
Bir tanýtma iþlevi gören o çýplak bacaklý kýz
Onlarýn bu yaptýðýný görseydi
Ne derdi acaba
O bile bir homurdanýrdý belki
Ne kadar þaþkýn bakýp yargýlasam da giysisini
Giysi bile saymasam hatta o minnacýk kot parçasýný
Mahçup ederdi belki de beni
Benim göstermediðim o olgunluðu gösterip
Gözlerime acýmadan bakarken, dümdüz
Þöylesin böylesin demeden, neysem öyle kabullenerek beni
Kara çarþaflý bir kadýn geçmesinden korkuyorum buralardan
Hayýr, baþörtülü kýzlardan, kadýnlardan söz etmiyorum ben
Öyle hafif bir esinti gibi çevresine deðip geçen varlýklarýyla
Þortlu kýz gibi çakýlýp koca bir çukur açmayan ruhlarda
Bedenini bir gölgeye çevirecek kadar
Var edebilen içindeki cenneti
Hayýr, kesinlikle onlar deðil kast ettiðim
Ben gerçek yobazlýktan söz ediyorum
O çarþaflardan, ruhlara kadar varan karanlýðý
Ýþte o kara çarþaflýlardan birinin geçmesinden korkuyorum buralardan
Kazara doðru bildiðim bir laf falan eder
Doðru olur en yanlýþ
Cinayet kötü, der mesela
Zulüm kötü, savaþ kötü der
Baþ tacý olur anýnda hepsi buralarda
Medeni olmanýn alamet-i farikalarý
Çünkü buradakiler de yobazlarý aratmýyor hoþgörüsüzlükte
Þaþkýnlýk kýlýfýna sokarak
Kendine benzemeyene boþaltmakta üstlerine yok öfkeyi
Nefes almazsanýz ölürsünüz de der belki
Kara çarþaflý o kadýn
O zaman ne olur, düþünmek bile istemiyorum
O yüzden en korktuðum renk siyah bugünlerde
Güneþ gözlüðü bile takmýyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.